Paweł76

dziękuję za odpowiedz kupie tą książkę i przeczytam Pozdrawiam

Witaj nie rozstałem się z żoną czekam z niecierpliwością na twoją odpowiedz

Jeśli jest ktoś z Krakowa i ma troszkę czasu żeby się spotkać i porozmawiać to proszę pisać na pw Pozdrawiam

Witaj Aniu czuję się różnie są momenty że jest dobrze ale bywa tak że nie mogę sobie sam z sobą poradzić. Nawet nie Mam takiego przyjaciela czy przyjaciółki z którą mógłbym porozmawiać,wyżalić się,może kiedyś będę miał takiego przyjaciela?,ZOBACZYMY Pozdrawiam

Witaj Aniu ja nie lubię jesieni ani zimy ta pogoda bardziej mnie dobija, co nie znaczy że jak jest słonce to ja czuje się super.Mam tak samo jak ty wieczorem czuje się najlepiej a rano często towarzyszy mi smutek,przygnębienie niechęć do życia,pojawiają się różne myśli nawet te żeby już skończyć z sobą bo i tak nic nie jestem wart nic nie osiągnąłem w swoim życiu.Czuje że przegrałem swoje życie w domu czuje się nie potrzebny.

Najlepszy był by prawdziwy przyjaciel tylko gdzie takiego szukać ,ja myślałem że mam dużo znajomych a okazało się że zostałem sam.Może wiec tu ktoś się znajdzie z kim będzie się można spotkać porozmawiać,ja mieszkam w Krakowie.Jeśli ktoś chciałby się spotkać porozmawiać to proszę piszcie.

Najgorsza jest właśnie samotność,mam żonę a nie mogę z nią porozmawiać ,teraz znowu mam doła a zaraz trzeba do pracy się zbierać czuje że jestem nic nie wart pewnie jak bym nie wrócił do domu nikt by tego nie zauważył,czuje się jak nie potrzebny przedmiot

Tak leczę, chodzę do lekarza ale odstawiłem sam leki,teraz wybieram się 13 na wizytę do lekarza. Ja już za dużo przeszedłem w życiu i pewnie to wszystko się odbija na zdrowiu,a najgorsze że nie mogę się z nikim spotkać i porozmawiać a tak bardzo potrzebuje tego żeby to wszystko wyrzucić z siebie. Pozdrawiam

Cześć Nie wiem jak zacząć pisać ale będę próbował.Depresja dopadła mnie jakieś pięć lat temu do tego doszło uczucie duszenia się itp wtedy zaczął się problem straciłem prace żona przestała mnie rozumieć dostawałem wtedy dodatkowego doła,nie mogłem pracować nie wychodziłem z domu bo miałem lęki chciałem umrzeć nie miałem siły walczyć przyszły wakacje żona wyjechała a ja zostałem z chorobą sam,a ja wtedy chciałem żeby mnie mocno przytuliła zrozumiała chciałem mieć wsparcie.Potem przyszły lepsze dni chciała mnie zrozumieć potem znowu odstawiała na boczny tor wtedy chciałem poznać kogoś kto mnie zrozumie.Obecnie pracuje i wydawało by się ze wszystko jest w porządku a nie jest mam dni że przychodzą mi myśli samobójcze chce uciec od problemów daleko, często chce mi się płakać wiem że przegrałem swoje życie może jestem nieudacznikiem wszystko mnie przerasta nie mogę sobie poradzić z samym sobą,tak bardzo bym chciał usnąć i się nie obudzić nawet nie mam teraz przyjaciół a może nigdy ich nie było? .Mam coraz mniej siły czuje że już nie dam rady tak żyć.

Witam wszystkich,mam na imię Paweł mieszkam w Krakowie zarejestrowałem się na forum z nadzieją że pomożecie mi walczyć z moimi problemami Pozdrawiam