Veg3425

To nie jest dysmorfofobia. Ja sobie tego nie wymyslam. A nawet jesli jest, to znalazlem w jednym z artykulow: "W ostatnich latach w prasie medycznej dość często spotyka się pogląd, że dysmorfofobia, przy całej swojej odrębności i specyfice, najbliżej jest spokrewniona właśnie z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym, czyli jest jakąś odmianą nerwicy natręctw."

Jesli ciagle mysle o swoich kompleksach zwiazanych z wygladem tzn. blizna na rece, defekty na twarzy. Nie daje mi to spokoju. Co to jest? Nie ma dnia zebym nie patrzyl na nie w lustrze i sie wkurwial. Czy to jest nerwica natrectw? Te mysli mozna porownac do sytuacji, kiedy np. idziemy na impreze i spotrzegamy, ze mamy duza widoczna plame na koszuli - wtedy o niczym innym sie nie mysli, jak tylko o tej plamie, ktora nam nie pozwala cieszyc sie impreza. Rozumiecie o co chodzi?

A co tu dużo pisać? Mam schrzanione życie - 25 lat na karku, 6 straconych lat, beznadziejną pracę i zero szans na normalne życie. Do tego wszystkiego dochodzi depresja i samotność. A trwa to już kupę lat. I co najważniejsze: nie potrafię tego zmienić. Co dalej? Chciałbym, abym któregoś dnia w ogóle się nie obudził. Wszystko na temat.

Jest ciężko, bardzo ciężko. Nie ma planów, nie ma nadziei.