BigTom

na depresję chłopak jest dobry :-) Trochę pomoże. Coś wiem na ten temat (oczywiście dla mnie kobita).

Życzę dużo samozaparcia i odporności na stres, ale życie to nie zabawa. Gdy ja liczyłem na czyjąś wyrozumiałość, moi przeciwnicy (w pracy i nie tylko) zaraz to wykorzystali. Duża konkurencja, duże wymagania dla słabych nie ma dzisiaj litości. Studia to bajka w porównaniu z tym co czeka młodych po ich zakończeniu. Zdrowie to największy skarb.

Odpuść sobie. I tak nie dasz rady. Prędzej czy później. Szkoda wysiłku i pieniędzy. [Dodane po edycji:] Jeśli to wrodzona niedyspozycja psychiczna to pewnie Ci się pogłębi z wiekiem. Szkoda kasy i wysiłku. Łap to co realne i nieodległe i rokuje lepszy efekt. Ja też miałem wielkie ambicje, ale ludzie okazali się wredni (gdyż myślą "jeśli nie on to ja"). Brak zrozumienia i nietolerancja, także lęk o własny tyłek.

Od 9 lat mam zaleconą terapię skojarzoną na depresję nerwicową z lekkimi objawami psychotycznymi. Czyli przyjmuję antydepresant (Anafranil klomipramina) oraz Tisercin (chyba neuroleptyk). W miarę dobrze funkcjonuję (praca), ale rano po leku Tisercin (który pozwala mi zasnąć - działa na mnie już 1/4 kapsułki 25 mg) czuję się lekko przymulony, długo się wybudzam (2 kawy, 2 papierosy), "lubię" o czymś zapomnieć itd. Tisercin jest dla mnie lekiem koniecznym, poszukuję więc jego lepszego odpowiednika, żaden z lekarzy psychiatrów mi jednak jego nie wskazał. Czy zatem istnieje "nowocześniejsza" odmiana tego leku, czyli lewomepromazyny?