fiona12

witam ja pokrotce tylko napisze moge podpisac sie pod tym co napisala kiki i dorzucic jeszzce troche od siebie ja boje sie wszytskiego paniczny lek o przyszlosc o losy kraju swiata o moja rodzine o dziecko o meza o sama siebie boje sie nawet jazdy samochodem a jak przeczytam albo uslysze jakies zle wiadomosci to juz obsesyjne analizuje i przezywam to tak ze nie potrafie normalnie funkcojowac mam meza dziecko i wiem ze oni tez cierpia przez moje nastroje i ze juz nie daje rady wciaz karmie piersia i dlatego nie ide do lekarza bo wiem ze i tak nie moge brac poki co zadnych prochow chce mala odstawic od piersi bo ma juz ponad dwa lata i ciezko mi to zrobic a wiem ze potrzebuje prochow bo inaczej zwarjuje zreszta ja juz warjuje dusze sie w srodku czasem dopada mnie taki paniczny lek i strach ze zaczynam ryczec