elmagicom

Cześć Ja od jakiegoś czasu chodzę do psychoterapeuty. Psychoterapeuta zapewne stwierdził u mnie fobie społeczną silnie związaną ze swoim wyglądem. Też tobie radze zasięgnąć rady lekarza. Ja walczyłem z tym sam, wczesniej nie zdając sobie sprawy z powagi zaburzenia i nie było lepiej tylko ciągle gorzej. Teraz jestem wydaje mi się w krytycznym momencie, mam nadzieje ze może być tylko lepiej. Moj przypadek jest taki, że mam duży nos. On jest dla mnie odrazający. Ale dla normalnego czowieka duży nos nie powinien być rzeczą o ktorej mysli 12 godzin na dobę, przez ktorą boi się wyjść z domu do pracy, czy do przyjaciól. Jedni twierdzą, że nos mam normalny a inni że duży. Zdania w tym temacie są podzielone. Dzieje się to falami, raz jest dobrze - zapominam o moim nosie i smieje się swiadomie z tego że kiedyś mogł mnie tak pogrążać, a czasami jest tak jak teraz czyli bardzo ciężko. Wszystkie szepty, smiechy, spojrzenia interpretuje jako naśmiewanie się. I to jest właśnie dla mnie najbardziej bolesne. I tu jest pytanie czy to dysmorfofobia, czy fobia społeczna spowodowana kompleksem dużego nosa. Zaszło to już bardzo daleko.. Lekarz stosuje terapię poznawczą, mam nadzieję że to będzie dzialać.