Bogumił

Tylko lekarz może Ci pomóc. A czy bierzesz jakieś leki? Mają one różne skutki uboczne. Różne u różnych ludzi, bo każdy z nas ma inną neurochemię. Po np. anafranilu czułem się jakbym nie był sobą-depersonalizacja. To zbyt poważne na to forum.

Ponieważ nie mogę znaleźć informacji na pewne tematy związane z depresją, zakładam ten wątek, w nadziei na odpowiedzi ludzi mających podobne problemy, lub podpowiedzi fachowców, specjalistów od depresji. Mój epizod depresyjny rozpoczął się w 2002 roku. Rok 2009 to pierwszy rok, w którym czuję się wyraźne lepiej, ale wciąż nie tak jak przed depresją. Ponieważ nadal jestem przytłumiony uczuciowo, mam problemy z pamięcią i koncentracją. Jest tego więcej, ale o tym po tym. Chciałbym się dowiedzieć, może ktoś miał podobne doświadczenia, jak sobie poradził z podobnymi problemami. Może powinienem jeszcze dodać, że bardzo źle znosiłem leczenie farmakologiczne i dopiero po odstawieniu leków zacząłem dochodzić do siebie. Wciąż dochodzę. GORĄCO ZACHĘCAM DO DYSKUSJI. TAKIE FORA MAJĄ SENS.

Myślę z całą pewnością, że trop związku nadmiernej utraty cynku i stanu Twojej psychiki, PULVER, jest bardzo właściwy. Sam też niedawno przeszedłem depresję i miała ona związek z okresem mojej nadmiernej aktywności seksualnej. Podobnie jak Ty, zadawałem sobie pytanie o związek masturbacji z moim stanem psychiki, w której ewidentnie poczucie winy i obniżony nastrój, były znamienne i coraz silniejsze. Najlepszym sposobem by się o tym przekonać, jak myślę, jest postanowienie przynajmniej miesięcznej wstrzemięźliwości. Na pewno nastąpi wyciszenie i zmniejszenie amplitudy emocjonalnej, która pozwoli na spojrzenie z dystansem na problem depresji i uzależnienia. Tylko jak to zrobić??? Tylko silną wolą i motywacją. Uzależnienie od seksu, choć występuje rzadziej niż inne powszechnie znane uzależnienia, może podobnie jak w/w doprowadzić do podobnych skutków: - osłabienie woli - utrata jasności myślenia i kontroli zachowań - zaniedbania we wszystkich dziedzinach życia - zerwanie więzi emocjonalnych z partnerem/ką - poczucie winy - lęk - poczucie utraty sensu życia i pustki duchowej itd. Nie wiem czy jeszcze walczysz ze sobą i czy jesteś zainteresowany nadal tematem. Jeśli tak, będę kontynuował wątek.