Cześć wszystkim
Dobrze ze powstało takie forum bo moge w koncu podzielic sie moim problemem z kims kto ma podobne i mnie pewnie dzieki temu zrozumie. Sadzac powypowiedziach wiekszosci to moja choroba siedzi w glowie a nie jak sadzilem wczesniej w ciele, chociaz glowa to tez ciało :)
Od nie pamiętam juz kiedy ciagle rano wstaje nie wyspany, chociaz czasami spie nawet po 12 godzin bez przebudzania... i tak jestem nie wyspany i czuje sie jak bym w ogole nie spał. Podejrzewam ze to przez to wlasnie ciagle od pobudki do zasniecia chodze przybity, wypalony nie widze sensu zycia, nie moge sie na niczym skupic, jak ktos do mnie mowi to ja nie wiem co on do mnie mowi, nawet najprostrze rzeczy sprawiaja mi trudnosc... dziwi mnie to bo kiedys bylem zupelnie inny ... bylem nadpobudliwy , mialem ochote na doslownie wszystko, tysiac mysli na sekunde wiecznie bylem w ruchu mialem mnustwo znajomych i wiedzialem czego chce... nie wiem dlaczego ale to wszystko sie nagle zmienilo i trwa juz jakies 5 lat... chce to zmienic ale nie wiem jak i w zasadzie co jest przyczyna mojej jak sadze depresji... mam prace, jestem w irlandii , mam tutaj kilku przyjaciół, utrzymuje dobry kontakt z rodzicami ,,, co jest przyczyna tego ze ciągle jestem smutny i czuje w gardle żal.. bez przyczyny... czesto mi sie chce plakac bez powodu. mam 22 lata prawie. Nie mam dziewczyny i nigdy nie mialem, w ogole od niedawna nie interesuje sie w ogole dziewczynami, czesto zadaje sobie pytanie czy ja aby na pewno nie jestem gejem chociaz chlopaki tez mi sie nie podobaja. Po prostu nie mam ochoty na nic , na sex tez nie, ale kiedys zanim to sie zaczelo mialem ciagle ochote na laski, sex itp i wogole mialem jakies cele ktore staralem sie realizowac i jakos sie zyło. teraz zycie jest do bani.
