NoDrama

Może da coś lepszego co nie przygnębia tak mi po 25 mg hydro branej późnym popołudniem dopiero koło 11 -12 na drugi dzień wraca jakieś racjonalne myślenie a tak jakbym lewitował coś robię ale nie pamiętam co

Z jednego się cieszę że jeszcze umiem słuchać nie wierzyłem bliskim ale jak lekarze postawili obaj ta sama diagnozę to przytaknęłem nawet prosząc o skierowanie na odpowiednie leczenie /wizyta u psychologa lub psychiatry/ choć narazie rodzinna lekarz dala te tabletki na wyciszenie po których mam pustkę w głowie.Pofatyguje się w poniedziałek i zapisze postaram się przekonać że potrzebuję wizyty u specjalisty a nie proszków zamykam się w sobie nawet nie mam ochoty na rozmowę z rodziną czym też się martwię że dziecko widzi w jakim jestem stanie bo słyszało jak prosiłem żonę o to by mówiła do mnie spokojnie w każdej kwestii bo boję się zestresować czym kolwiek

Tak bardzo chciałbym by było jak kiedyś. Żyje ale cóż z takiego życia martwi mnie dosłownie wszystko ciągły maraton pecha ze zdrowiem ,presją utraty pracy, przejmuje się dosłownie wszystkim. Najgorsze są schizy jakieś urojenia gdzie uświadamiałem lekarzowi że się duszę on miał swój saturator ja swój i wskazywał każdy wynik poprawny po czym po powrocie do domu po antydepresantach bałem się usnąć bo myślałem że się rano już nie obudzę

Dziękuję widzę że jest nie tak jak być powinno choć te tabletki coś pomogły nie mam wybuchów złości ale miały wyciszyć a jestem zobojętniały po nich nic mi się nie chce. Nawet dziś nic nie jadłem bo czuje się taki zmęczony ze przeleżałem. Zauwazylem ze nie mam jak jeszcze niedawno satysfakcji z hobby nie mam w zasadzie z niczego. Skoro sam to już widzę to nie jest dobrze tylko czy psycholog czy też psychiatra będzie w stanie pomóc bo gdybym wiedział co mnie męczy to bym to nazwał. Przez te cholerne tabletki to nie wiem co się dzieje mam problem z koncentracja nawet zapomnę często jakiejś nazwy słowa. Jestem tak zobojętniały, e aż się żyć odechciewa

Witam Uśmiechałem się mówiąc "ten rok jest ostatnim w moim życiu" Przeszedłem operacje ,4 zabiegi i jeszcze zapewne to nie koniec. Bliscy zwracali u mi wcześnien uwagę na niekontrolowane wybuchy agresji gdzie ja niepamietalem potem nic z tego. Wszystko zmieniło się od porażenia pradem gdzie wylądowałem na stole SORU przyszła jakąś panika ze umrę patrzac się w monitor czułem że się duszę jak widziałem że saturacja spada popadałem w kolejna panikę...Mam lęki że w nocy się uduszę boję się zasnąć boję się zdenerwować bo po ostatnim razie 5 dni mialem problemy z oddechem czułem się jak ryba wyjęta z wody.Bylem u 2 lekarzy pierwszego kontaktu każdy mówi że to nerwica dostalem pramolan hydroksyzyne łykam to 3 x dziennie..czuję się przygnębiony jakby nieobecny nic mnie nie cieszy odsunęłem się od rodziny mam nadal jakieś lęki choć oczy braniu leków już nie mam takiego ucisku w klatce jakby była o 2 rozmiary zamala. ....Teraz już bez uśmiechu myślę z przerażeniem czy faktycznie ten rok nie będzie ostatnim