Właściwie nie wiem od czego zacząć... Właśnie walczę z atakiem paniki, muszę się czymś zająć odwiedzeniem myśli. Dobrze jest wiedzieć, że nie jestem sama z tym paskudztwem, a jednocześnie przykro mi bardzo, że chorujemy. Mam zaburzenia lękowe z napadami lęku panicznego (nerwica lękowa) F41 od 5 lat. Jakiś czas temu wierzyłam jeszcze, że mogę byc zdrowa, lekarze, terapeuci mówili, ze da się to wyleczyć, ale juz wątpię. Obsesyjnie boję się śmierci. Mam nadzieję, że znajdę tu wsparcie i rady jak sobie radzić, by żyć, a zyc pragnę jak niczego bardziej na świecie...
