Witam, mam 16 lat i około dwóch miesięcy temu omdlałem. Wyszedłem wtedy ze znajomymi i już wcześniej, tego samego dnia, źle się czułem. Miałem zawroty głowy, duszności i byłem mocno osłabiony. Dodam, że zawsze takie sytuacje mnie niepokoiły, dlatego nigdy nie wychodziłem z domu bez butelki wody, nie przemęczałem się i bałem sie wysokiej temperatury na zewnątrz. Kiedy objawy nasiliły się, a do tego czułem jakbym miał zaraz zemdleć, moi znajomi zadzwonili po karetkę. Później doszło do tego mrowienie na twarzy i w kończynach, oraz drżenie całego ciała. W karetce, a następnie w szpitalu zrobili mi podstawowe badania - wszystkie wyszło w normie. Wróciłem do domu i od razu poszedłem spać. Następnego dnia czułem się okropnie, ciągłe zawroty głowy, nieustające zmęczenie, kłucie w klatce piersiowej, duszności, a po wyjściu z domu uczucie jakbym mial zaraz zemdleć. Taki stan utrzymywał się przez 2-3 tygodnie, później zaczęło się lekko poprawiać. Opisane objawy doświadczam teraz w mniejszym stopniu, jedynie przy wysiłku fizycznym i wyjściu z domu, jednak cały czas pozostaje to samo zmęczenie i strach przed zemdleniem. Nie potrafię się na niczym skupić, mam naprawdę duże problemy z pamięcią i myśleniem. Do tego od niedawna czuje sztywność i ból karku. Najgorzej jest właśnie na zewnątrz, tam objawy odczuwam najbardziej i praktycznie nie potrafie funkcjonować. Robiłem też testy na borelioze, które nic nie wykazały. Boje się, ponieważ za kilka tygodni zaczynam szkołe, do której mam daleko, a w takim stanie będzie mi ciężko dojeżdzać komunikacją miejską. Czy to może być nerwica?
