Tak w skrócie.Mam za sobą trzy związki.
Pierwszy(3lata) problem z alko partnera mlody wiek przemoc.Popsuła mi się głowa.Uwolnilam się.
Drugi(5lat) nie umiałam się zaangażować był tak dobry że aż mdły.Odeszlam.
Trzeci (12lat) Brak kontaktu bliskości czysty układ znudziło mi się mówić do ścian.
Juz niepewnie ale odeszłam w imię życia po swojemu.
Teraz jestem w związku od roku on dużo rozmawia dba docenia a ja nie potrafię ciągle szukam tzw dziury w całym.Przy każdym spięciu myślę żeby uciec,
Jestem wredna suka nie potrafię w "to"wejść.
Lubię te wszystkie pierdulamentu przytulanie nawet mi się spodobało po czasie ale może to nie jest dla mnie??
Osoby z boku mówią że złapałam pana B za nogi a ja hmm nie wiem czy to że strachu czy z innych powodów? Poprostu tego nie czuje.
Wiem że nie będzie tak samo juz jak go nie będzie ale nie potrafię ustępować czuje się wtedy gorzej niż po kłótni.
Może ktoś ma podobny "problem"lub spojrzenie na "miłość"
Jedyne co mną zawsze kieruje że gdy już czuję że za bardzo mną to targa to odchodzę odcinam się i idę dalej bez oglądania się za siebie.
Pozdrawiam czytających
