Cześć wszystkim,
Dawno już nie rejestrowałem się na żadne forum internetowe. Na te trafiłem przypadkiem czekając aż niedziela się skończy. Jeśli chodzi o mnie - leczyłem się farmakologicznie z depresji i nerwicy natręctw, brałem leki przez ładnych kilka miesięcy, na jakiś czas pomogły, przynajmniej częściowo zabiły najgorsze objawy. Byłem na terapii behawioralno-poznawczej, niestety po kilku spotkaniach musiałem przerwać. Olbrzymi koszt terapii sprawił, że straciłem wszystkie oszczędności w tamtym czasie. W chwili obecnej odczuwam apatię, ciężko mi za cokolwiek się zabrać, zmuszam się jedynie do pracy, bo inaczej wylądowałbym na bruku. Dobija mnie samotność, od 6 lat ponad mieszkam sam i nadmierny poziom empatii, który nie pozwala mi normalnie funkcjonować. Zdałem sobie sprawę niedawno, że relacja, którą tworzyłem przez 2 lata z pewną osobą przez Internet (spotkaliśmy się kilka razy) była dość toksyczna, nazywałem te relację przyjaźnią i faktycznie czas spędzany w towarzystwie tej osoby był dla mnie nirvaną. Ale niestety, ta osoba też miała swoje problemy, nie chce wdawać się w szczegóły, ale straciłem praktycznie kontakt z osobą, na której opierałem swoją chęć do życia.
Teraz nawet w Internecie ciężko jest znaleźć miejsce, w którym można by się zwierzyć. A zaufanie do innych osób, szczególnie w pracy większość by uznała za naiwność. Dzięki, że przeczytaliście. Mam nadzieję, że coś się u mnie zmieni. Na tę chwilę mam przede wszystkim marzenia, to co w sobie lubię to wyobraźnia, dość łatwo potrafię "uciec" np w świat książki co zacząłem stosować w momencie prześladowania w szkole, a co znacznie ułatwiło mi życie i czasem nadal pomaga
Miłej nocy, przepraszam jeśli napisałem chaotycznie
