M_arta

W życiu tak jest czasem, że mamy to czego chcemy i jakoś nie potrafimy się tym cieszyć. I dla każdego to co innego znaczy.Być może kwestia leży nie w tym, co robisz lub czego nie robisz, ale w Twoim podejściu.Możliwe,że kiedyś uznałeś ,że osiągnięcie sukcesu zawodowego da ci wymarzone szczęście.Miałam podobne doświadczenie lecz na innej płaszczyźnie. Myślałam, że bycie z kimś kogo kocham i kto kocha mnie sprawi, że będę szczęśliwa. Niestety to, czy potrafimy cieszyć się życiem zależy wyłacznie od nas samych.Nie ma tu znaczenia, czy mamy dużo ,czy mało w tym życiu.

Może za bardzo myślisz o reakcji innych osób na Ciebie.Nie możemy z góry zakładać ,że ktoś nas nie zaakceptuje. Przypuszczam, że kwestią czasu jest poznanie innych osób.Nie każdy łatwo nawiązuje kontakty i to nie jest żadna wada.Postaraj się uwierzyć we własne siły.Może zamiast myśleć o ludziach, spróbuj pomyśleć o samych zajęciach,o temacie lekcji, na której jesteś.

Owszem, charakter Twojego postu sugeruje ,że masz tendencję do zbytniego przejmowania się.Ptzupuszczam, że jeśli stało się to raz to nie jest to nic powaznego.I prawdopodobnie związane jest z póściem do szkoły i dostosowaniem się do nowego trybu życia.