babycrab

Cześć kochani, ja się tu trochę nie odzywałam bo egzaminy na studiach i mało czasu. Dzisiaj w końcu koniec i weszłam was sobie poczytać i widzę ze nadal te nasze węzły nieszczęsne na pierwszym planie i tasiemce przerażonego. Na sam początek powiem ze wróciłam na terapie mimo ze ze mną lepiej, wczoraj byłam na wizycie. Trafiłam na super psychologa, wyszłam uśmiechnięta z wizyty, dostałam zadania do wykonania i jestem dobrej myśli. Pare dni temu po jodze nadwyrężyłam sobie ramie i bark i mam twardy mięsień bolący. Oczywiście już troszkę poschizowalam ze to jakiś węzeł pewnie ale bez paniki Przerażony, ja nadal czekam aż pójdziesz na terapie. A do was dziewczyny napisze to samo co zwykle, ja mam węzła nad lewym obojczykiem 5,5 mm i jeden onkolog nawet stwierdził ze jest „podejrzany”. Ale wszyscy inni lekarze mówią żeby sobie dać spokój, ze takie węzły to normalka jest, to nawet jakieś pozostałości z przeziębień i mogą nigdy nie zejść. Wszystkie tu mamy kulki i to powinno nam dać do myślenia ze to normalne jest!

Idź Ty w końcu na terapie człowieku! Serio? Przecież to jest normalna temperatura

Jak tam u Ciebie? Pewnie wszystko ok po badaniach Mam nadzieje ze Cię uspokoiło USG!

Mi akurat Ci co tu piszą o węzłach pomagają, bo wiem ze więcej ludzi je ma i to mnie tylko utwierdza w przekonaniu ze wszystko ze mną i z nami ok

To dlaczego nie uczeszczasz na terapie? Same leki nic nie dadzą tylko wycisza lęki, a je trzeba złagodzić i się ich wyzbyć przez terapie jeśli sama nie dajesz sobie rady. Terapia jest najważniejsza w tym wszystkim. Terapia u psychologa można sobie załatwić na nfz, a tak to zależy prywatnie ile kto bierze i od ilości wizyt.

cześć! Nie myśl o sobie ze jesteś zryta! Wszystko z Tobą dobrze, tylko masz w sobie lęk. Czy uczęszczasz na terapie?

Ja robiłam nawet zdjęcia żeby sobie porównać wystarczyło ze cień zle padł albo było słabe światło

Haha no pewnie, ja staje przed lustrem i czasem mi się zdaje ze mam tam spuchnietnie nad obojczykiem Ale to moja głowa tylko, bo jak dotykam to wszystko jest jak było.

żadne objawy! Nikt z nas tu chloniaka nie ma, a te kulki i „ziarna ryżu” jak widzisz ma tu każdy węzłowy nad obojczykami czy na szyi a nawet pod pachami. Jak wymacalam chłopaka po szyi, brata czy mamę to każdy tam nad tym obojczykiem coś ma dziwnego, jakieś grudki czy inne struktury.

Spokojnie, u Ciebie tez przejdzie z czasem tak ze nie będziesz o nich prawie w ogole pamiętać. Potrzebujesz po prostu więcej czasu, a terapia na pewno ułatwi Ci to żeby zapomnieć.

Cześć, tak to norma niestety.

Ja tez mam wielki lęk przed lekarzami, nawet na zwykłej kontrolnej wizycie się boje u ginekologa ze coś się znajdzie, a jak robi mi usg i się nie odzywa to ja się cała trzęsę ze pewnie coś zobaczył i nie wie jak mi to powiedzieć Mnie swiedzi wszystko codziennie Najbardziej jak o tym myśle. I mam tez pokrzywke czasami, wyskakuje bąbel który bardzo swędzi jak po ugryzieniu, meczy mnie 10 min i znika bez śladu.

Ja tak miałam z piersiami, nie badam ich co miesiąc bo to nie ma sensu. Co miesiąc wyczuwam coś nowego, moje piersi są pełne zgrubień i innych dziwnych rzeczy. Wole iść co pół roku na usg i się zbadać niż nakręcać co miesiąc Poradzilam sobie w 90% myśle, bo czasem nadal tam jakieś myśli są i do tego wracam, ale szybko od tego odchodzę.

No ja miałam usg 3 razy, a i tak miałam obsesje. To po porostu musi samo przejść i trzeba to przepracować. Ja je macalam obsesyjnie bo bałam się ze się powiększają.

Ja nie oglądałam, a co to takiego? Takie myśli „po co to wszystko jak i tak jestem chora i zaraz umrę” mam bardzo często jak mam początek obsesji z jakaś choroba. Ale one mijają Aktualnie już tak nie miewam. Mam czasem wątpliwości ale one po chwili przechodzą. Najwiecej szczęścia daje mi to ze jak rano wstaje to o tym nie myśle. Dzisiaj dopiero jak dostałam powiadomienie z forum to sobie przypomniałam, poczytałam was i znowu zapomniałam o moich „strachach”. Ja Ci zycze by reszta dzisiejszego dnia minęła Ci w spokoju