olaa

Asiunia ja rozumiem Ciebie. Wiesz ja się boję, że nie bede w stanie zyc samodzielnie, zalozyć rodziny, że przez chorobę jestem skazana na samotność. Bo kto wytrzyma na przemian depresję z nerwicą natręctw. Jednak gdzies tam w srodku wierze, że gdzieś jest ten, który zrozumie i wesprze.

Mafju vesana to na 100% natręctwa. Moge dać wam swoje słowo. Chociaż wiem i rozumiem jak obrzydliwe może być takie natrectwo i jak czasami siee siebie nie cierpi podejrzewając a raczej bojąc sie innej orientacji. Gej czy lesbijka nie bojo sie swojej orientacji. Leki sa konieczne i jestem zywym dowodem na to, ze pomagają i usuwają te seksualne natręctwa. Można cieszyć sie zyciem i trzeba wesprzec sie lekami.

Super pomysł. Ja choruję od 4 lat. Biorę leki, działają na mnie bardzo dobrze. Pozbywam się natręctw. Potem czuje sie super i zaczynam je powoli odstawiać bo chce żyć jak "normalny" człowiek. Koszmar wraca. W ogóle czuję się jakaś osamotniona. Jedno wiem, będę walczyła i nie dam się..teraz mam nawrot, ale nowe leki już zaczynają działać. Z chęcią nawiążę znajomości.