Klaudia7778

Mieszkam aktualnie z babką. Na psychoterapię chodzę ale aktualnie wygląda to tak, że dzwonię do swojej psychoterapeutki. Jednak zaczynam wątpić. Nie wiem, czy ta terapia nadal ma sens. Nad lekami myślę ale nie mogę się zdecydować.

Może to będzie okrutne co powiem ale nie wiem, czy umiem kochać swoją rodzinę. Od małego pamiętam tylko alkoholizm mojej mamy (z nią mam chyba najlepsze relacje ze wszystkich w rodzinie), ojca który się nad nią znęcał, a potem znęcanie przez babkę i brata nade mną. Choruję na nerwicę natręctw. Babka by nie przeżyła, gdyby mi czasem nie dogadała w tym temacie. Zresztą, zawsze byłam sama i nie miałam oparcia. Idzie się do takiego stanu rzeczy przyzwyczaić. Chociaż tutaj mogę wylać swoje myśli, bo w rzeczywistości zawsze zostaję sama.

Nie mam.

Ja w tym momencie mam kryzys. Toczę walkę z samą sobą. Cholernie to trudne...

Witam Kochani, jestem tutaj nowa. Mam 25 lat, spory bagaż doświadczeń życiowych i cierpię na nerwicę natręctw. Wierzę, że będąc z Wami otrzymam wsparcie i zrozumienie. Dziś trochę średnio się czuję z uwagi na wspomnienia z mojej przeszłości. We czwartek mam drugą telewizytę z moją psychoterapeutką. I powiem także, że jeśli ktoś z Was miałby gorszy dzień i ogółem czułby się gorzej - niech śmiało do mnie uderza, bo będę wspierać! Pozdrawiam wszystkich!