Hej, jestem Ania, mam 24 lata, mieszkam w Krakowie
Diagnoza- osobowość lękliwa.
W sumie przed terapią czułam się lepiej, zbudowałam sobie fajną barierę w której czułam się dobrze, uważałam, że nie potrzebuję znajomych, bo mam pracę, którą lubię, więc po co mi cos jeszcze.
Sama terapia trochę to zaburzyła, przez nią nie mogę przestać myśleć o samotności. Miałam jedną przyjaciółkę w pracy, a poznanie jej zajęło mi bardzo wiele czasu, jednak ostatnio wycofałam się z jakichkolwiek relacji z nią, kiedy dowiedziałam się, że nie chce spędzić zemną sylwestra, albo chociaż zaprosić na impreze czy cokolwiek organizuje, bym nie czuła się znowu samotnie w ten dzień. Okazało się, że fajnie jest jak piszę zabawne rzeczy, jestem zabawna, ale jeśli mam problem to właściwie mogę wypierdalać.
Pytałam się jeszcze dalszych znajomych, ale bez odzewu... wiedzą, że czasem boję się mówić, jestem na uboczu. Ja nawet nie muszę z nimi wchodzić w interakcje podczas tego sylwestra i mogą zająć się innymi, ale jeśli bym miała gdzieś swoje miejsce, siedziałabym cicho w kącie, ale u kogoś to miałabym poczucie, że jestem dla kogos przynajmniej trochę ważna. Ale tak nie jest,
To będzie 25 samotny sylwester w moim życiu i mam już powoli dosyć. Boję się, że wtedy ze sobą skończę, dlatego gorączkowo szukam po prostu kogoś, z kim mogę porozmawiać, nowych znajomych. Którzy zrozumieją.
