pozbawionaradości

Witajcie Dziewczyny Przepraszam, że tak długo nie odpisywałam. Muszę mieć odpowiedni dzień, żeby zdobyć się na pisanie na forum. Ale je systematycznie przeglądam. Myślę, że to zrozumiecie. Talent, czy byłaś już u psychologa? Mam nadzieję, że tak i czujesz się już lepiej. Chciałabym móc Ci pomóc. Dziękuję za Twoje mentalne wsparcie. Myślę o Tobie bardzo ciepło Singielka, cieszę się że napisałaś. Twoja odpowiedź daje mi nadzieję na kolejną remisję. A ja, no cóż. Z trudem, ale chyba bardzo ... bardzo powoli do przodu. Zapisałam się do lekarza, jak radziła Talent i czekam na wizytę. Czasami zastanawiam się, czy moje życie kiedyś będzie wolne od tej choroby... Mam objawy nerwicy lękowej, wegetatywnej i natręctw. Nie wiem, jak daję radę temu wszystkiemu, co przynosi moje życie. Chyba robię to wszystko dla syna i pracy. A najmniej dla siebie...Pozdrawiam Was dziewczyny.

Witajcie:)) Cieszę się, że Was znalazłam:)) Mam nadzieję, że odnajdę w Was bratnie dusze i pomożemy sobie nawzajem. Mam 52 lata. Z nerwicą lękową/depresją mam problem od 10 lat, z przerwami. To zaczęło się po traumatycznym przeżyciu 10 lat temu. Od tego czasu zmagam się z życiem. Leczyłam się i okresowo było lepiej. Aktualnie dopadło mnie około 2 tygodni temu. Nie zdecydowałam się jeszcze teraz na pójście do lekarza. Chętnie poznałabym kogoś z Was z województwa łódzkiego w celu nawiązania znajomości w realu, żeby wzajemnie się wspierać i sobie pomagać. Wszystkich Was serdecznie pozdrawiam. Życzę Wam, tak jak i sobie dużo siły do walki z tym, co odbiera nam radość życia i sprawia, że życie jest takie trudne:))