Jestem po 30 i wychowuje samotnie dzieci. Przebywam poza granicami kraju i spotykam się od dłuższego czasu ze starszym ode mnie mężczyzna, który jest zarazem szefem w firmie,gdzie pracuje. Sam związek nie jest powodem mojej złej kondycji psychicznej ,aczkolwiek otoczenie, w którym się znajduje. Przeszłam traumę spowodowaną przez współpracowników, złe traktowanie, wyzwiska i publiczne wyśmiewanie ( daleko zanim zaczęłam się spotykać z szefem). Na dzień dzisiejszy została garstka z osób z tamtej grupy. Znajduje się w niej jedna kobieta(innej narodowosci), której kiedyś chciałam pomóc i stanełam w jej obronie dwukrotnie , po czym oberwało mi się wystarczająco mocno. Mój problem polega na tym, że choć bardzo się staram być ok to jakos nie wychodzi. Wszystko co jest związane z tą osobą doprowadza mnie do nerwicy. Choć minął rok czuje niesamowity ból po rozczarowaniu osobami ,z którymi pracowałam ,podwójne tą kobietą. Mieszkanie z nią, praca z nią , słuchanie jej, obserwowanie jej postępowania powoduje,że czasem nie daje rady i kłóce się przez to ze swoim partnerem. Próbowałam sobie z tym poradzić sama , byłam szczera i rozmawiałam z nią o tym co mnie boli. Nie pomogło mi.Nie wiem jak sobie z tym poradzic. Prawdziwy spokój odzyskuje dopiero Kiedy wyjezdza na jakiś czas i wiem,że jej nie ma.
