magda_mx

Moje lęki trwają już od kilkunastu lat, chodzę na terapię od 4 lat, nie zdecydowałam sie też brac psychotropow ale coraz trudniej jest sobie bez nich radzić... Lęki w nocy w pustym mieszkaniu i strach o to czy ja w ogóle przeżyje do rana, czy nie dostanę zawału, padaczki, czy nie udusze się, czy mój układ krwionośny nie wybuchnie z tego ciśnienia, które naokoło słyszę w uszach... Lęk w pracy w konfrontacji z ludźmi, gdyż cierpię na fobie społeczna. Czasami jest ok, ale ostatnio miałam trudny czas i te lęki się bardzo nasilily. Nie wiem czy pójście na zwolnienie nie pogorszyło jeszcze sytuacji bardziej... Gorszy chyba jest jeszcze fakt, że mój facet, który jest mi jedna z niewielu bliskich osób, kompletnie nie rozumie tego co przeżywam i komentuje to, że każdy ma takie problemy i że ja tylko daje sobie przyzwolenie na niechodzenie do pracy. Mówi o tym jakbym po prostu z czystego lenistwa, nieogarnięcia życiowego siedziała w domu. To bardzo mnie upokarza i jeszcze bardziej dobija i uderza w moje świeżo lepione poczucie własnej wartości.

Witajcie, Od jakiegoś miesiąca mam problem z chodzeniem do pracy z powodu lęków, które najczęściej pojawiają się w nocy i przez które większość nocy mam nieprzespana. Nie wiem co z tym zrobić, bo nie znam dnia i godziny kiedy lęk się pojawi, a nie mogę przecież brać co chwilę l4 bo mnie zwolnia. Obecnie jestem na zwolnieniu lekarskim już miesiąc, dzisiaj miał być mój pierwszy dzień powrotu, ale niestety cała noc nieprzespana z emocjonalna walka o przetrwanie. .. Nie wiem jak się tłumaczyć w pracy, jest mi wstyd, nie wiem jak rozmawiać z kierownikiem kiedy do mnie dzwoni zapytać kiedy wracam do pracy bo sama nie znam dnia i godziny... 7 miesięcy przepracowalam bez żadnego problemu, a teraz nagle lęki powróciły i martwię się o każda noc że nie przetrwam do rana i nie potrafię myśleć o niczym innym jak o przetrwaniu. Czy macie jakieś sposoby na pogodzenie obowiązków w pracy z nerwica? Z góry dziękuję za odpowiedzi.