badlife13

Ogólnie mając teraz czas wolny zauważyłam coraz gorsze samopoczucie ,może za dużo czasu na "myślenie" no ale tylko osoba z nerwicą zrozumie jak ta druga się czuje ;). U siebie zaobserwowałam to ze po wizycie u lekarza który stwierdził że wszystko jest okej ,raz nawet po odesłaniu mnie ze szpitala spowrotem do domu wszystko jakby ze mnie zeszło ale to było chwilowe ,teraz wstyd się przyznać ale lipiec mija mi w domu ewentualnie kolo niego. Ostatnio zauważając u siebie brazowe przebarwienia na ciele i szukając w kochanym wujku Google wyszła mi rzadka choroba przy której trzeba brać leki do końca życia , oczywiście kolejne objawy również" zaowocowały" przez pare minut ehhhh na prawdę ciężko to wszystko momentami zrozumieć teraz w sumie już nie mam siły nawet na ataki lęku po tych paru latach i przy sytuacji stresowej *głównie dłuższym kontakcie z ludźmi* oprócz szybkiego bicia serca i okropnego samopoczucia ,nie zapominając o checi ucieczki to już na nic więcej chyba nie mam siły. Zauważyłam tez ze ataki leku nasilają się po posiłku a brak trawienia *jako ze organizm podczas sytuacji stresowej skupia całe swoje siły na "walce" albo "ucieczce" dodatkowo to pogarsza. To się rozpisałam ciekawi mnie Twoja historia (moja tak opisana w kawałeczku) i ogólnie osób wyswietlajacych. A co do filmiku obejrzałam i odrazu lampka w głowie żeby to tutaj umieścić

Tzn.obejrzane ?:))

http://blog.siegnijpozdrowie.org/2017/02/psychika-zdrowie.html?m=1 a teraz ? Zdziwiłam się bo parę razy sprawdzałam zanim wstawiłam czy jest okej. Jeśli nie to po wpisaniu w google wpływ psychiki na zdrowie w zakładzce filmy jest ponad 50 minutowy filmik i jego miałam na myśli. Przepraszam za błąd

Nie bede się rozpisywac na temat swojej nerwicy , powiem tak majac 18 lat jestem totalnie wyniszczona tą chorobą. Raz było lepiej raz gorzej przez 9 lat walki z moją nerwicą , od lekarza do lekarza - przynosiło to tylko chwilową poprawę , a objawow chorób- szukam nadal , dziś trafilam na ten filmk -http://blog.siegnijpozdrowie.org/2017/02/psychika-zdrowie.html , co o tym sądzicie ? bo ja osobiscie się w tym odnajduje. Nie jest tak że szukamy cały czas objawów a gdy juz się w jakichś odnajdujemy to je po prostu czujemy ???....

Zaczęło się to już bardzo dawno temu, jako dziecko źle się poczułam w domu,z czasem samoistnie to ustąpiło jednak nie na długo, nie spodziewałam się ze to tak odmieni moje życie. Pozniej zaczęły się trudności w wytrzymaniu w szkole gdyż towarzyszył mi lęk ze sytuacja się może powtórzyć, początkowo zaczęłam opuszczać szkołe, później zaczęły się trudności w wychodzeniu gdziekolwiek nawet w miejsca które wszczesniej sprawiały mi przyjemność aż lęki zaczęły mnie dopadać w domu i uniemożliwiały podstawowe czynności jest to sytuacja z dzieciństwa, aktualnie niedługo będę pełnoletnia,w ów czas zaczęłam jeździć po lekarzach, dostałam skierowanie do szpitala gdzie z trudnością mnie przyjęli na oddział, miałam zrobione wszystkie możliwe badania, wszystko jak się później okazało było w normie jedynym wytłumaczeniem tej sytuacji było to ze prześwietlenie głowy wykazało zbyt dużą ilość promieni alfa itd. Które wytwarza każdy odbiornik typu telewizor a zaleceniem było ograniczenie przesiadywania przed telewizorem ,komputerem itd. Sama nie pamiętam czy to pomogło, jednak w miarę gdy objawy zacznały uchodzić w niepamięć to z czasem wracały, tak sie znalazłam u psychiatry. Stwierdził nerwicę lękowa oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne ,przepisał o ile dobrze pamiętam hydroxizynium oraz witaminy. Gimnazjum stało się piekłem. Stres ,dretwienie kończyn, ciągłe złe samopoczucie ,przerwy w toalecie ,nawet na w-fie nie byłam w stanie wystac np podczas gry. Z tego całego stresu zdarzały się epizody prawdziwych omdlen. Natomiast gdy poszłam do szkoły średniej przysięgłam sobie ze będzie wszystko inaczej i rzeczywiście początkowo zaczynały się gdzieś jakieś leki ale odrzucałam je ,odtąd się zaczęło moje w miare normalne życie, stanie na w-fie nie stanowiło problemu ,ba, wychodziłam ze znajomymi i to nawet nocą było cudownie...do czasu gdy zdarzyło mi się zaslabnac na schodach, wtedy pojechałam ze szkoły do domu i udawałam ze wszystko jest okej, przechodziłam parę dni szkoły później epizod się powtórzył, powiedziałam stop i pojechałam do lekarza ,miałam zrobione ekg serca ,kał, mocz, morfologia, usg Jamy brzusznej wszystko idealnie..okej pomyślałamże to znowu nerwica i czas sie ogarnąć pewnego wieczora wzięłam leki uspokajające i 2-3 godziny po zażyciu zapomniałam się i napilam sie parę lykow wina ,nie wiem czy to bylo przyczyną tego co się później ze mną działo ale siedziałam na fotelu nagle se poczułam kompletnie bez sił,położyłam się do spania i wtedy się zaczęło serce biło jak szalone tak się źle czułam jakby wszystkie symptomy przed zemdleniem spadły na mnie i je na raz wszystkie czułam, to było straszne nie mogłam się na niczym skupić, stanie przy oknie nie pomogło myślałam że zwariuje, dobre połączenie godziny meczenia się aż ustąpiło następnego ranka obudziłam się totalnie bez siły i do tej pory utrzymuje się to,zdarza mi się ze nagle czuje gorco na całym ciele szczególnie twarzy zaczynam się źle czuć mam ochotę uciec,zostać wtedy sama, nie mogę się na niczym skupić a serce nie zawsze bije bardzo szybko zdarza się że tętno podczas takiego ataku mam normalne ,nie zdarzają się one często, ale niestety ostatnio nawet w domu, w dodatku usilnie cały czas myślę o swoim samopoczuciu i o tym ze jest zle ,kiedy na chwile o tym zapominam wydaje mi się ze jest lepiej. Na tę chwilę nie mogę przejść spokojnie nawet ulica ,cały czas mam chęć ucieczki,dodam że byłam u kardiologia który zrobił usg oraz echo serca i powiedział ze jestem totalnie zdrowa. Nie wiem już jak odróżnić nerwice a rzeczywista chorobę i jak sobie poradzić kiedy wraca..