Sol_

Może i nie warto tracić, ale ja po prostu inaczej nie umiem.

Założyłam ten wątek, ponieważ nie widziałam gdzie to napisać. Mam taki problem, że nie potrafię wczuć się w nieszczęście innych. Zdarza się, że jak słyszę o jakieś przykrej sytuacji, która przydarzyła się bliskiej mi osobie czuję obojętność. Czasem nawet potrafię uśmiechnąć, słysząc to. Często też słyszę od bliskich koleżanek, że mówię bez uczuć, choć ja uważam, że mówię normalnie. Moim kolejnym chyba problemem są myśli, które czasem miewam. Zastanawiam się nad rzeczami, nad którymi żaden normalny człowiek by sie nie zastanawiał. Tak myślę. Gdyby ktokolwiek sie dowiedział od razu pomyślałby sobie, ze jestem jakaś chora.

Nie chodzę. Z natury jestem nieśmiałą osobą i nawet przez gardło nie przeszłoby mi powiedzenie, że dzieje się takie coś.

Ja jak coś zjem i poczuję, że mój żołądek jest "wypchany" to nie mogę tego tak zostawić. Muszę to z siebie wyrzucić, ponieważ poczucie winy nie da mi spokoju.