Witam.Post na tym forum jest dla mnie ostatecznością,szukaniem pomocy.Bo tak jak wielu z was nie daję już sobie rady ze swoimi emocjami,a codzienność jest utrapieniem. Jestem mamą trzylatka. Dziecko daje coraz bardziej w kość. Siedzę sama w domu. Codzienna rutyna przez 7 dni w tygodniu.Mąż w pracy. A gdy wraca wieczorem to zaszywa się w garażu albo idzie spać bo rano znowu praca.A mi coraz częściej puszczają nerwy. Często krzyczę na dziecko.Nie kontroluję już tego. Puźniej mam wyżuty sumienia.Wiem że nie jestem sama we wrzechświecie z takimi problemami. Wielu powie że sobie wymyślam.ale ja czuję się coraz gorzej. Nie chcę skrzywdzic swojego dziecka. Szukam bratniej duszy. Kogoś kto wie co czuję. Bo gdy mówię o tym mężowi to słyszę tylko"co ja ci na to poradzę"
