Smetna76'

Witam! Mi oprocz czytania tylko i wylacznie pozytywnych wypowiedzi na forum -pomaga terapia swiatlem. Raz w tygodniu wybieram sie do solarium i 'naswietlam' swoje mysli-w moim przypadku to dziala! Pierwszy raz gdy sie wybralam po dlugiej przerwie,myslalam ze mi serce wyskoczy,wyobrazalam sobie,ze zaraz zemdleje i takie tam...ale powiedzialam-DOSYC tego! Chce wygladac jak moja mlodsza,piekna,opalona siostra-zawsze wesola,pelna zycia (mimo gorszych zmartwien niz moje)! Prawda jest ,ze ludzie z cieplych poludniowych regionow swiata sa zawsze pogodni i pelni optymizmu! Sprobujcie-pod warunkiem,ze nie zazywacie lekow np.z dziurawcem. Pozdrawiam wszystkich i glowa do gory!Z nerwicy czy depresji naprawde da sie wyleczyc i to w 100%!!!

He he! No tak;to tak jakby na przekor...zostal mi jeszcze z czasow 'mlodosci'.Pozdrawiam!

Dziekuje za mile powitanie!Nawet nie mialam pojecia,ze tyle osob jest 'znerwicowanych'...Pozdrawiam wszystkich raz jeszcze!

Witajcie! Nic nie pomaga na stany depresyjne,nerwice jak POZYTYWNE MYSLENIE:jestem super,tyle w zyciu udalo mi sie osiagnac,mam wspanialych rodzicow,przyjaciol,rodzine ktora mnie bardzo kocha-i wszystkich ludzi na tym forum oczywiscie! Napewno nie jest latwo. Czasami mam napady lekowe, a zaczelo sie wszystko po wypadku samochodowym-tak mysle.Mieszkam za granica,mam 4 letnia coreczke,maz calymi dniami w pracy a ja czasami czuje sie okropnie samotna.Rodzice i przyjaciele w Polsce...nawet moj ukochany psiak...zaczelo sie od zlego samopoczucia,bicia serca,obawy ze cos mi sie stanie,drzenia rak.,napadow zimna albo goraca..zauwazylam tez ze objawy nasilaja sie podczas silnych wiatrow,deszczu,ktorych tutaj nie brakuje...staram sie jak moge nie brac lekow.Zauwazylam ze wiele dziewczyn mieszkajacych a U.K>nie radzi sobie i biora leki przeciwdepresyjne....Moze to tesknota za krajem,trudnosci na obczyznie,sama nie wiem.Najwyzsza pora chyba wracac do domu! Pomaga mi POZYTYWNE MYLENIE,ze mam kochajacego meza,zdrowa i madra coreczke, a do domu w kazdej chwili moge sie spakowac i wrocic...Sprobujcie myslec w samych SUPERLATYWACH O SOBIE to naprawde dziala! POZDRAWIAM WSZYSTKICH I GLOWA DO GORY!!!

Dziekuje bardzo za szczera podpowiedz-naprawde sie staram i wiem,ze ode mnie zalezy moje samopoczucie! Pozdrawiam!!!

Witam! W pazdzierniku ub.roku przezylam wypadek samochodowy,na szczescie mi i mojej rodzinie(jechalam z moja mala coreczka i mezem)niz sie nie stalo.Samochod wygladal strasznie i sama sie dziwie,ze wyszlismy bez zadrapania...Jednak po miesiacu po wypadku moje mysli wciaz powracaly do dnia wypadku,przedstawial mi sie wciaz wyapdek,nie moglam spac... Kilka tygodni pozniej robilo mi sie slabo,serce kolatalo mi jak oszlale,meczylam sie szybko,czulam obrecz na glowie,wszysko mnie denerwowalo.,balam sie o swoje zycie,wpadalam w panike..i trwa to z przerwami do dzis... Mieszkam za granica,w Polsce jestem dwa razy do roku;tutaj niestety jest inny system leczenia...dostalam propanolol i tyle. Ale mam go zawsze przy sobie-chociaz od 7 miesiecy wzielam moze tylko 3 tabletki.Bralam tez Deprim i czasami jak sie denerwuje biore Persen.Staram sie byc spokojna ale zauwazylam ze jak mysle ze wpadne w panike to w nia wpadam.Ciezko jest panowac nad soba ale trzeba sie postarac.Czytam to forum i pomaga mi przezwyciezac leki jezeli ktos pisze ze wyszedl z tego...nie wiem jak ale to dziala chyba na moj umysl... Trzeba wierzyc w siebie-mi bylo trudno bo od dziecka mi wmawiano ze nie poradze sobie w zyciu bo jestem powolna itd.Z natury jestem bardzo spokojna(dlatego Smetna )wszystko w sobie tlumilam moze dlatego nerica dopadla mnie...Pozdrawiam wszystkich!

Witam!Jestem NOWA na forum..Pozdrawiam wszystkich!