Mam 17 lat mieszkam z mamą, tatą i siostrą.Od 4lat mam nerwice lękową.Od kilku miesięcy biorę leki.Moja matka w ogóle tego nie rozumie i nie stara się zrozumieć.Nie pyta się jak się czuje itp.Nie potrafię się z nią dogadać.Uciekam w muzykę.Tak spędzam całe dnie przed komputerem z słuchawkami na uszach.Chce żeby cały świat zniknął, żeby zniknęła ta rzeczywistość.Uciekam w ten sposób od problemów.Chce dzięki temu odciąć się od strachu, lęku który mam na codzień.W domu cały czas coś się dzieje.Ktoś ze sobą się kłóci a wina zawsze jest na mnie.Według matki wszystkie problemy biorą się z tego ,że nie sprzątam i to jest powód dlaczego się kłócimy.Chce przemówić jej do rozsądku , że ona też nie jest ideałem, ale ona nie chce tego słuchać.Też ma wady jest bardzo krytyczna przez co nie mogę uwierzyć w siebie.Moja siostra chce się wyprowadzić do chłopaka , bo też pokłóciła się z matką.Matka cały czas mi mówi że też się ode mnie wyprowadzi i wiem że to zrobi.Mówi że nie chce być moja sprzątaczką itp.Zostawi mnie samą z moim ojcem chorym na schizofrenię który słucha się tylko jej.Boje się że zostanę z nim sama a on np przestanie brać leki, bo kiedyś tak mu się zdarzało.Mam dosyć boje się tego , że siostra się wyprowadzi i matka.Ale wina nie jest tylko po mojej stronie a im nie da się tego wytłumaczyć.
