Mam zdiagnozowaną depresję i mieszane zaburzenia osobowości/zaburzenia lękowe. Psycholodzy coraz częściej używają przy mnie terminu "dysocjacja". Moje objawy oprócz depresji:
- często dopadają mnie stany depersonalizacji i derealizacji,
- zdarza mi się tracić wspomnienia,
- od kiedy pamiętam (czasy przedszkolne) miewam halucynacje, jako dziecko, myślałam, że to co widzę jest prawdziwe i może mnie skrzywdzić, przez późniejsze dzieciństwo zaczęłam to ignorować, wiedziałam, że nie jest prawdziwe, teraz dalej się tego nie boję, ale myślę, że może mieć to jakieś głębsze znaczenie (ezoteryka itp),
- jako nastolatka stworzyłam swój własny świat w którym nadal lubię przebywać, ma bardzo fizyczną formę, jednak wiem, że nie jest realny
- moje wspomnienia też mogą rozdzielać się - moje dwie osobowości inaczej postrzegają zdarzenia,
- moje osobowości wiedzą nawzajem o swoim istnieniu, ale tylko jedna ma kontrolę nad ciałem, czasem jestem tylko w stanie poczuć emocje tej drugiej, kiedyś czasem słyszałam jej myśli
- wydaje mi się, że osobowość dominująca przyszła z zewnątrz, widziałam ją gdy zamykałam oczy, rozmawiałam z nią,
- mam często wrażenie, że coś mnie obserwuje, czasem wydaje mi się, że nawet miejsca na mnie patrzą,
- łatwo się stresuję przy kontaktach z ludźmi, czasem robi mi się przez to słabo i niedobrze.
I teraz pytanie: Czy przy dysocjacji osobowość wieloraka nie wygląda nieco inaczej? To nie obie osobowości powinny mieć na przemian kontrolę nad ciałem? Według tego co czytałam obie osobowości nie powinny znać swoich wspomnień i zazwyczaj jedna nie wie o drugiej. Czy to bardziej nie wygląda na jakieś zaburzenie podobne do schizofrenii np. schizotypię? Przepraszam, że wszytko jest napisane tak chaotycznie.
