hello1

Kurcze, nie wiem czy się pchać na tą informatykę. Nie wiem sam czy mnie to interesuje, bo nie mam jakiegoś parcia na to, a nie chce kolejnego roku zmarnować. I też nie chce żyć od pierwszego do pierwszego za marne grosze. Nie wiem co robić, bo za dwa miesiące będę musiał złożyć papiery na jakiś kierunek.

Nawet rodzice chcą mnie wysłać do niego, więc zauważają, że mam jakiś problem. Na pewno chciałbym od niego nauczyć się jak się zmotywować do działania i nie myśleć pesymistycznie. No a co najważniejsze jak stać się śmiałym i odważnym Tak, wiem, pomyliło mi się :) Bardzo spodobał mi się C++, nawet C# wydaje mi się, że jest trudniejszy, a niby nie jest. Na pewno krócej się pisze w C++. A co do C, to będę miał go na 1 roku jak się uda dostać Tak, pooglądałem ten kurs i dużo z niego wyniosłem Np chciałem iść na geodezje rok temu, ale rynek jest przepełniony nimi i zarobki nie są adekwatne do odpowiedzialności jaka na nich spoczywa. To samo z budownictwem. Co do matmy, to jakoś niespecjalnie się nią interesowałem, ale jak już miałem się przygotować do testu to bez żadnego problemu mi wchodziła do głowy. Jedynie to logiki i prawdopodobieństwa nie lubię.

Trochę się wstydzę iść do psychologa, bo wcześniej nie miałem takich problemów, a jak rodzina się dowie to zapewne się zdziwią i będą mówić niemiłe słowa Ostatnio interesuje mnie rozwój miast, nie wiem czemu, ale lubię np popatrzyć sobie na Warszawę z live kamerki, na korki popatrzeć, czasami nawet nachodzą mnie pomysły rozwoju stolicy, ale dziwna ta moja pasja, jak w ogóle można to nazwać pasją hehe Jeszcze dochodzą sprawy lotnicze, lubię sobie posiedzieć na flightradarze24 i poobserwować te piękne maszyny jak przelatują nad moim miastem jako pilot nie mam szans, zdrowie mnie wyklucza. A co do informatyki to na początku miałem mega zajawkę na to, programowałem w C#, C++ - w obu przypadkach doszedłem do tablic i na tym zaprzestałem, brak motywacji i chęci. I jeszcze rodziło się w mojej głowie takie zdanie:"Nie dam rady, jestem za głupi na programowanie". No a niedawno powróciłem, ale tym razem do html, jakiś tam kurs pooglądałem, ale znowu zawładnęła mną niechęć i lenistwo. Ale postanowiłem, że złoże papiery na informatykę, bo jest po tym dobrze płatna praca. Złoże jeszcze papiery na energetykę o specjalności maszyny elektryczne, bo to też wydaję się przyszłościowy kierunek.

Cześć, Nie wiem czy problem, który opiszę pasuje do działu, ale zaryzykuję, bo chcę się komuś o tym wygadać. Otóż od dłuższego czasu męczy mnie sprawa mojego talentu, którego nie mam. Bardzo to jest dla mnie przygnębiające, bo na dodatek mam niską samoocenę. Nie wiem czemu ale w niczym się nie mogę odnaleźć, nic mnie nie interesuję, ale jak coś to tylko na jakiś czas i później mnie to nudzi. W sumie mam też słomiany zapał. Mam znajomych, którzy mają multitalent, nie dość, że śpiewają to jeszcze rysują i jeszcze świetnie się odnajdują w towarzystwie. Ja jestem typem samotnika i lepiej mi jest przebywać sam ze sobą, ale wiem, że to tylko sprawi mi, że w przyszłości sobie nie poradzę i nie znajdę sobie dziewczyny. Nawet myślałem, że może mam talent sportowy, w podstawówce byłem w klubie piłkarskim, jeździłem na turnieje, zdobyłem medal i byłem królem strzelców, ale później to wszystko zgasło, znudziło mi się. I do tego czasu nic sobie nie mogę znaleźć. Zrezygnowałem po pierwszym semestrze ze studiów i teraz poprawiam przedmiot na maturze i będę startować na Informatykę. Zainteresowało mnie to, ale na jak długo, tego nie wiem, no i jest praca po tym. Trochę czuje przygnębienie, może ja jestem jakiś inny, ale niby każdy dostał jakiś talent od Boga. A Wy co o tym sądzicie?