rudbeckiafulgida

Witajcie! dzieciństwo w DDD stres pourazowy. Balam sie ojca, generalnie nie mialam z nim kontaktu, lub nie pamietam, mial humory i czasem był pijany, ale wtedy wszyscy pili.. Zmarł. Dulszczyzna w domu, na zewnątrz wszystko cacy i czysto musialo byc zero rozmowy o emocjach, matka tylko sie darla. Bunt objawil sie moim NIE na wszystko...w koncu po dragach i alkoholowych upojeniach przygodnym sexie doszlam do siebie ~wyszlam na ludzi~ Problem: nie potrafie budowac relacji z facetami (jeden udany zwiazek z DDA) kompulsywne objadanie się , obgryzanie skorek, duze sesxualne potrzeby , wydawanie pieniędzy nadmierne, nieumiejetnosc rozmowy o emocjach, upijanie się, raz w tyg, brak motywacji , robienie na ostatnia chwile wszystkiego, brak wiary w siebie, problemy ze skupieniem , w nauce, brak celu- nadal nie wiem co che robic w zyciu, częste napady złości , wybuchy agresji, nasilaja sie przy kontaktach z rodzina, depresja , placzliwosc (odkad pracuje nad soba jescze wieksza) czarne mysli , gonitwa, gadulstwo na tle nerwowym, izolacja... a za chwile... radość ! energia, plany, randki ! ..aha Jestem uwazana za bardzo pozytywna osobe ! dbam o innych bardziej niz o siebie (jak moja matka) eh chce rozpocząć terapie, macie jakiegoś dobrego psychologa ? jakies porady ? ktos ma tak jak Ja ? dzikuje

Hejka , czy ktos ma sposoby na radzenia sobie z drapaniem skorek ? czy jakas publikacja na ten temat ? Cos , ktos ?