Witam wszystkich ,
Potrzebuje pomocy. Parę miesięcy temu odkryłam , że jestem DDD - dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej. Miałam trudne dzieciństwo z niekochajacym ojcem, która stosował przemoc. Mam problemy w związkach : jestem zaborcza , kocham za bardzo osoby chłodne , natomiast gdy ktoś jest dla mnie dobry to się wycofuje z relacji. Do tego średnio radzę sobie z emocjami. Ciężko z tym żyć. Postanowiłam szukać pomocy. Mieszkam z przyjaciółką , która jest psychologiem. Tzn. 3 lata uczyła się na uniwersytecie w Mińsku (jest Bialorusinka) , 2 lata w Opolu (magisterskie) . Studia psychologiczne kończyła rok temu , po czym robiła jakiś staż przez ten czas . Zaproponowała mi , że będzie robiła mi minimum raz w tygodniu sesje terapeutyczne. Wstępnie się zgodziłam. Miakam też rozmowy wstępne gdzie stwierdziła , że moje decyzję biorą się z mojej niespełnionej miłości do ojca. Powiem szczerze , że zaczęłam w to wierzyć. Moje pytanie - czy taka terapia z przyjaciółką psycholog z niewielkim doświadczeniem, świeżo po studiach może być dla mnie zbawienna , czy lepiej dać sobie spokój i szukać pomocy na zewnątrz. Ta koleżanka jest bardzo ogarnięta, ale też chciałabym sobie pomoc , a nie zaszkodzić. Z góry dziękuję za opinię . Pozdrawiam!
