Witam, jako ze poraz pierwszy sie tu udzielam to jeszcze nie wiem co i jak. Mam blisko 19 lat, i pierwszy kontakt z nerwica mialem tydzien temu a wygladalo to mw tak. Siedzialem przed komputerem i nagle poczulem ze serce zaczyna przyspieszac bez konkretnego powodu wiec poszedlem oplukac twarz zimna woda ale nic to nie dalo, zawolalem wiec mame, wpadlem w panike myslalem ze umieram, brak czucia w dloniach wykrecone do zewnatrz, sparalizowany jezyk i usta, czulem jakby ze mnie uchodzilo zycie, zabralo mnie pogotowie gdzie w szpitalu doktor na moje slowa ze nie chce umrzec zaczal sie smiac, gdyby nie to ze bylem tak zmeczony bo to byla 1 w nocy i cala sytuacja, wstalbym i go normalnie uderzyl.... no alee mniejsza... pierwszy atak byl najgorsza rzecza jaka mnie spotkala gorsza od uslyszenia na sali sadowej slow 2 lata i 9 miesiecy. Z dnia na dzien atakow jest coraz mniej no ale minimum jeden dzienie. Ostatnio zamiast bicia serca mialem cisnienie 190/130+- . Pytanie do was jak sobie poradzic ze snem nie potrafie zasnac bo slysze bicie swojego serca, wpadam w paranoje i nie moge sie skupic na niczym innym. Niby biore leki na uspokojenie hydroxyzyne ale mimo przyjecia nawet 100+mg jestem nerwowy. Draznia mnie drobne dzwieki i swiatlo, obraz jest lekko rozmazany. Boje sie tego ze podczas kazdej najmniej odpowiedniej chwilii moze mnie to zlapac. Ps. Czytalem ze marihuana niby pogarsza sprawe.... pale jakies 3 lata, i powiem tak jak sie umie palic i jak sie wie czego sie mozna spodziewac to jest to chyba najlepszy lek.
