luna1966

Nie byliśmy małżeństwem ale planowaliśmy ślub. Zadłużyłam się bo trzeba było oddać pieniądze, miało być już dobrze, pod kontrolą. Mieszkanie jest na mnie ale zadłużone na 5000 ,-, mam nakaz zapłaty . Nie widać końca i to jest najgorsze. Brak nadziei.

Mam rodzinę, nie przyznałam się do moich problemów, zwłaszcza tych finansowych, nie chciałam żeby osądzali mnie, nie chciałam słuchać -a nie mówiłam/em. Myślałam że sobie poradzę, udawałam że wszystko jest w miarę dobrze, przez prawie 4 lata próbowałam ale pogrążyłam się jeszcze bardziej, teraz wszystko się wali. Wierzyciele przysyłają pisma, mieszkanie zadłużone, nic mi nie zostało, nie mam już siły, chciałabym już odpocząć, nie martwić się, leczyłam się zaraz po śmierci mojego partnera, brałam leki, było dobrze, teraz wszystko wróciło ze zdwojoną siłą. Jestem już zmęczona, wstyd mi się przyznać, nie mogę obciążać kogoś moimi błędami, boję się odrzucenia.

witam, mam na imię Lena, chciałabym porozmawiać z kimś kto ma za sobą lub boryka się z podobnym do mojego problemem. Mam 50 lat i zostałam z problemami po osobie której już nie ma, przegrałam z uzależnieniem tej osoby od hazardu, zostały mi w spadku problemy finansowe i depresja z którą już sobie nie radzę, boję się myśli które kierują mnie tam gdzie nie chce iść.