Witajcie, założyłam tu konto ponieważ z najbliższego otoczenia nikt mnie nie rozumie. Miałam 19 lat jak zaczęłam pracę w zakładach bukmacherskich.Pracuję tu już 6 lat, jest to praca bardzo nudna, klientów jak kot napłakał, siedzę w pomieszczeniu sama, czasem nikogo nie ma po kilka godzin, nuda i bezczynność z roku na rok mnie zabija, siedzę tam tylko dlatego,że potrzebuję pieniędzy i mam umowę na czas nieokreślony, poza tym moja mama codziennie wmawia mi jakie mam szczęście mając stałą pewną pracę. Ja jej nienawidzę, mam myśli samobójcze ponieważ myślę,że muszę tam pracować i nic innego nie znajdę widząc jak moja koleżanka szuka pracy już półtora roku. Teraz leżę i płaczę, mam zamiar jutro pierwszy raz odkąd pracuję nie iść po prostu do pracy, nie chcę tam iść, dłużej nie zniosę tej bezczynności, doszło do tego,że zamykam punkt w środku dnia i po prostu idę pochodzić po markecie,chociaż nie wolno mi tego robić bo mam raz na miesiąc kontrolę menagera. Robię tak,ponieważ nie zależy mi już na tej pracy, nienawidzę tego zamkniętego pomieszczenia.Czuję,że marnuję sobie życie nic nie robiąc tak naprawdę ,to mnie wykończy nie widzę dla siebie wyjścia, codziennie płaczę wiedząc,że jutro przede mną znów 10 godzin siedzenia i czekania na koniec. Gdyby było wielu klientów to czas by leciał,coś by się działo, a jest ich kilku w ciągu dnia. W pracy często muszę się powstrzymywać,żeby nie zacząć płakać, od 6 lat dzień w dzień robię to samo, czyli po prostu nic, mam dość nie chce mi się życ
