Witajcie od około roku jestem z pewną dziewczyną (ma ona stwierdzoną depresje)
Dzisiaj (dosłownie 5 minut temu) miałem z nią dłuższą rozmowę i nie wiem co robić a chce jej pomóc. Mianowicie już w przedszkolu wymyśliła sobie alterego, awatara poprostu alternatywną wersje siebię wiadomo fantazje dziecka. Tylko, że tu zaczyna się problem, że ona jest już w liceum i od czasów kiedy tą postać wymyśliła wzoruje się na niej. Na dodatek cały czas rozmyśla o tamtym wykreowanym świecie cały czas kogoś dodaje usuwa zmienia coś inaczej mówiąc kilka książek by z tego było. Pociesza mnie to, że jest świadoma tego, że to nie jest prawdziwe i chce przestać (ba próbowała już w podstawówce ale do teraz nie potrafi) jest dla niej to swoisty nałóg. Martwi mnie to, iż jej alterego jest kobietą dosyć agresywną (tak jak sama dziewczyna). Chciałbym jej jakoś pomóc, żeby z tego wyszła, żeby nie siedziała myślami cały czas w tamtym świecie tylko myślami błądziła bardziej po przyziemnych sprawach. Najpewniej geneza tego skrzywienia jest taka, że była wychowana tylko przez matkę która studiowała medycynę i nie miała zbytnio dla córki czasu. Więc teraz do sedna proszę was o rady (od razu mówię, że nie chce jej posyłać do psychiatryka) chciałbym raczej spróbować zająć jej czymś myśli by poprostu się na czymś skupiła to musi być coś na tyle rozwiniętego by ją pochłaniało całkowicie ale też niezbyt męczącego by jednak nie była wyczerpana za wszelką pomoc bardzo serdecznie dziękuję.
ps. uprzedzam żadnych danych nie podam
