kamilb

Mój zdrowy rozsądek udziela mi codziennie wiele innych, bardziej wysublimowanych rad i rozwiązań. Naprawdę nie chce mi się tego kontynuować, ale moim zdaniem w zbyt płytki sposób podszedłeś do sprawy. Pozdrawiam.

Jak masz udzielać rad w stylu "wyluzuj facet", to naprawde daruj sobie. Bo chyba Cię nie dotknęła poważnie ta choroba. Ja wiem, że moje myśli są irracjonalne, wiem... I co z tego, skoro czuję to, co czuję... Gdybym był zdrowy, to bym poczekał aż będzie gotowa, albo aż znajdę prawdziwą miłość itd., ale problem w tym, że zdrowy nie jestem. Chyba nie jesteście w stanie pojąć pewnych rzeczy... Zresztą nie chce mi się pisać więcej, bo lepiej WYLUZOWAĆ. Nie chodzi tylko o jedną, ja tak reaguję na wszystkie.

Zabolało mnie to, iż mnie odrzuciła, nie chciała być "moja", spowodowała, że poczułem się niezwykle samotny, obniżyła moją samoocenę... Myślę, że seks jest w tym wypadku sprawą drugorzędną (aczkolwiek bardzo ważną), jednak poprzez ów seks właśnie i związane z tym obsesje objawiają się moje problemy głębszej natury - brak miłości, poczucie wyobcowania... Trudno mi to wyjaśnić... E. Fromm pisał o tym w swych pracach. Co do ranienia się... Na trzeźwo potrafię się powstrzymać, ale gorzej jest gdy coś wypiję. Wspominałem, że moim problemem nie są tylko obsesyjne myśli, lecz także depresja. A ta właśnie, jak mi się wydaję, może doprowadzać do samookaleczenia tak przewrażliwione jednostki z zaniżonym poczuciem własnej wartości. No cóż, pocieszam się tym, że np. dziś od rana czuję się dobrze. Nie wiem skąd te wahania - jak się dobrze układa, to potrafię sobie radzić, a jak coś pójdzie nie tak, to ogarnia mnie "ciemność" i... Wszystkie objawy atakują ze zdwojoną siłą.

Witam! To mój pierwszy post. Ucieszyłem się, gdy znalazłem to forum, gdyż nie mam z kim porozmawiać o swoich problemach i... nie wiem, czy odważyłbym się komukolwiek wszystko wyjawić. Cierpię na ZO-K od trzech lat. Towarzyszą temu stany depresyjne i lękowe. Obecnie przyjmuję Zoloft w dawce 150mg, jednak obsesje (podobnie jak na 40mg Seroxatu) dalej mnie męczą. W zasadzie układa się to w swoistą konstelację: obsesje wpędzają mnie w depresję, ta z kolei w lęk itd. Zresztą, chyba wiecie co mam na myśli... Pomijam obsesje związane z anankastycznym typem osobowości. Poradziłbym sobie z tym. Jednak co innego mnie wykańcza, a mianowicie to, że reaguję obsesyjnie na swoje partnerki, dziewczyny, i to nawet w początkowej fazie znajomości. Chciałbym, aby tylko mi poświęcały czas, zapewniały o swoim zainteresowaniu moją osobą, o uczuciach. Boję się, że w każdej chwili mogę być odrzucony, że ktoś bardziej je zainteresuje, że mnie zdradzają. Jestem zazdrosny nawet o koleżanki i kontakty z rodziną. Nie zawsze wygląda to tak drastycznie, jednak sam fakt, że takie myśli i odczucia mają miejsce, jest dla mnie przyczyną lęku, bo nie wiem kiedy mnie to dopadnie. Nie muszę chyba dodawać, że to zazwyczaj kończy się rozstaniem - która kobieta wytrzyma z takim typem? A to wpędza mnie w okrutne stany... Myśli samobójcze itp. Kiedy ta obsesja zatrzyma się na konkretnej dziewczynie, to nie widzę poza nią świata, wydaje mi się, że już nie spotkam nikogo tak atrakcyjnego i mimo irracjonalności tego wszystkiego dalej w tym tkwię. Nawet, jeżeli znam ją zaledwie kilka dni. Druga sprawa... To, że nie mogę się zrealizować w związku, sprawia, iż czuję brak satysfakcji seksualnej. Nawet jednorazowe przygody nie zapełniają tej luki w mojej świadomości - wręcz przeciwnie. W związku z tym obsesje dotyczą również tej sfery. Najgorsze jest to, że wpadłem w wir oglądania pornografii i ciągle mam przed oczyma te obrazy... Nie mogę się na niczym skoncentrować, bo widzę sceny z filmów i pragnę tego samego. Fakt, że nie mogę tego robić tak często jakbym chciał i w podobny sposób jak na filmach wpędza mnie w depresję i agresję wobec otoczenia... A ostatnio, gdy pewna panna odmówiła mi seksu, bo było to dla niej za szybko... Zacząłem się ciąć. Reasumując: obsesyjne myśli o seksie, związane z pornografią (b. ostrą), poczucie samotności i odrzucenia w wyniku nie udanych znajomości. Obsesyjne podejście do całej sfery uczuciowej i obsesyjne poszukiwanie partnerki. Od tego uzależniam w myślach swoje życie. Poradzicie coś? P.S. Mam nadzieję, że post nie jest zbyt chaotycznie napisany, i że zostałem zrozumiany. Pozdrawiam Kamil