corobic00

Nie powiem nikomu

Ze wszystkiego jestem slaba, ew ogarniam troche matme ale to i tak na 3.

Hej, aktualnie chodze do klasy 3gimnazjum. Wiem, ze to moze nie jest miejsce do pisania o takich rzeczach, ale nie wiem gdzie o tym napisac a mam chyba jeszcze dzien na podjecie ogromnej decyzji - wyboru szkoły. Otoz nie mam pojecia na jaki kierunek isc do technikum (chcialam do liceum na profil psychologiczno jakis tam, ale liceum wszyscy odradzaja, po za tym wiem, ze nie mam szans na dostanie sie, slabo mi poszly testy tudziez jestem slaba z polskiego. Nie mam wlasciwie zadnych zainteresowan, moze troche grafika. Jezeli nikt mi nie pomoze prawdopodobnie wybiore kierunek na dietetyka choc nie za bardzo bym chciala.. Znacie moze jakies fajne kierunki w technikum? Ogolnie ze wszystkiego jestem slaba, ew matme troche ogarniam. Bardzo prosze o pomoc.. Mam chyba dzien na podjecie decyzji o tym co bede robic w przyszlosci (na stronie jakiejs trzeba wybrac szkole, ale nie wiem do kiedy dokladnie).

W tych złych mylach mam bardziej na mysli.. Myslenie o tym co sie stalo kiedys, myslenie o tym jakie to ja mam wady, jaka jestem glupia no i tez wiesz.. o samobojstwie, chociaz, bo ja wiem.. no wlasnie dawno o tym nie myslalam.

da się jakoś to usunąć, ten post? :)

Witam, jestem tu pierwszy raz. Otóż mam 16 lat. Od jakoś myślę pół roku jest u mnie o wiele lepiej niż kiedyś, jestem bardziej szczęśliwa, już się tak nie smucę. To wszystko stało się dzięki niemyśleniu o tym, myśleniu bardzo malutko. Niestety czuję, że te wszystkie zły myśli, że to wszystko może wrócić.. Podejrzewam u siebie depresję (albo, że miałam ją ponad pół roku temu). Nikt nie wie o tym co czuję. Nie mam zamiaru rozmawiać o tym z rodzicami czy też iść do psychologa. Proszę o pomoc, co mam robić w takiej sytuacji, gdy czuję, że to wszystko może wrócić, te złe myśli, płacz, lekkie cięcie się..

o jej, chyba dałam to w złej kategorii czy coś..

Witam, jestem tu pierwszy raz. Otóż mam 16 lat. Od jakoś myślę pół roku jest u mnie o wiele lepiej niż kiedyś, jestem bardziej szczęśliwa, już się tak nie smucę. To wszystko stało się dzięki niemyśleniu o tym, myśleniu bardzo malutko. Niestety czuję, że te wszystkie zły myśli, że to wszystko może wrócić.. Podejrzewam u siebie depresję (albo, że miałam ją ponad pół roku temu). Nikt nie wie o tym co czuję. Nie mam zamiaru rozmawiać o tym z rodzicami czy też iść do psychologa. Proszę o pomoc, co mam robić w takiej sytuacji, gdy czuję, że to wszystko może wrócić, te złe myśli, płacz, lekkie cięcie się..