Mieszkam w Niemczech od 8 miesięcy. Jestem w normalnej klasie, muszę normalnie pracować, choć mój niemiecki nadal nie jest dobry, według mnie. Nie potrafię się przełamać do tych ludzi, prawie w ogóle nie rozmawiam. Czasem przez to, że nie nadążam za tym o co im chodzi, czasami nie wiem jak coś powiedzieć, ale nawet jeśli mogę to i tak nie mówię dużo. Bywa tak, że nawet ich nie słucham, mam dość. Zamyślam się i jestem we własnej rzeczywistości, jest łatwiejsza i to taka jakby"oaza". Staram się otworzyć, ale średnio mi to narazie wychodzi. Czuję, że jestem inną osobą w Niemczech, a inną w Polsce. Straciłam kontrolę nad moim życiem, przestałam sobie radzić i zaczęłam uciekać od problemów, w tym również wychodzić z domu, nie licząc szkoly. Osoby które tu są często mnie irytują i nie chcę utrzymywać z nimi żadnego kontaktu poza szkołą. Inne charaktery, sposób myślenia. Zarazem muszę się bardziej otworzyć i rozmawiać, uczyć się szybciej niemieckiego To ważne, ale nie wiem jak mam to zrobić. O ile gramatykę w miarę umiem, to w mówieniu jestem słaba. Ciągle się jakam albo przekrecam wyrazy, chociaż wiem jak jest poprawnie. Boje się cokolwiek powiedzieć albo brać udział w rozmowie. Mam wrażenie, że powinnam się bardziej starać, ale jak narazie olewałam rzeczywistość, wolałam się nie przejmować, bo wszystko idzie źle. Muszę to zmienić, bo sama się pogrążam, ale nie wiem jak i chyba brak mi siły i motywacji.
