Mam 24 lata. Jestem gruba odkąd pamiętam. Moi rodzice obficie mnie karmili, ponieważ cieszyli się, że "ich dziewczynka" rośnie i dobrze się uczy. Wyśmiewano mnie całą podstawówkę i gimnazjum. Jak byłam nastolatką to mama ciągle mówiła, że się mnie wstydzi, bo jestem gruba a inne dziewczynki są szczupłe i ładne. Ale gdy przyszło do obiadu, to dawała mi porcje równe z moim tatą. Lubiłam jeść. Wszystko. Nie ma rzeczy, której bym nie lubiła. A gdy mi źle, to apetyt mam jeszcze większy. W tamtym roku byłam u dietetyka, schudłam 18 kg. Miałam problemy z odżywianiem, gdy zjadłam coś niedozwolonego, to wymuszałam wymioty. Dalej to czasem robię. Staram się dużo ćwiczyć, przynajmniej 5 razy w tygodniu. Wagę utrzymałam niecały rok, ale gdy miałam doła jadłam jak głupia. Wszystko co było, aż wymiotowałam. Teraz jestem w ciąży. Z początku nie mogłam poradzić sobie z głodem, później troszkę przeszło ale teraz w 6 miesiącu napady apetytu znów wróciły. Nie wiem, co zrobić, żeby nie wracały. Lubię zdrowe odżywianie (to z diety) ale co jakieś 2 miesiące wracają do mnie te "doły". Czuję się z tym źle i mam dosyć siebie. Nie mogę brać leków na uspokojenie ze względu na ciąże a tak mi źle. Zamiast powiedzieć sobie dość, to usprawiedliwiam się i sięgam po jedzenie. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić, bo zaczyna mnie to przerastać i boję się, że kiedyś nie wytrzymam.
