jestem na tym forum nowa. przeczytalam tu mnostwo ciekawych wpisow jak radzic sobie z lekiem. opisze krotko moja historie. pierwszy atak paniki mialam przed 7-mioma laty w markecie. potem przeszlam socjofobie ,czyli balam sie ludzi , unikalam kontaktow, odcielam sie od zycia towarzyskiego totalnie. z uplywem czasu wszystko samoistnie minelo ,ale zaczela sie agorafobia , najpierw unikanie otwartych przestrzeni ,zakupy itp. teraz radze sobie ,ale z osoba ktorej ufam . prowadze auto ,ale jak ktos siedzi z boku, robie zakupy ,ale nie sama, chodze do kosciola ,ale nie sama. to juz dla mnie jest bardzo duzy postep. zaznacze ze nie lecze sie psychotropami , czasami leki homeopatyczne. ale u mnie pozostal najgorszy objaw jaki chyba tylko moze byc, nie moge pokonac kilkunastu metrow sama bo nogi robia sie jak z waty i kreci sie w glowie tak bardzo ze mam wrazenie ze upadne. wiec jak pokonac leki chodzac samemu w miejsca w ktorych dostaje atakow paniki skoro ja do tych miejsc nie jestem w stanie sama dojsc? a chcialabym w koncu nie byc uzalezniona od drugiej osoby. pomozecie?
