Cześć wszystkim,
mam na imię Sara i mam 17 lat.
Moje problemy związane są głównie z wahaniami nastrojów i szkołą. Budzę się i myślę, że jestem piękna, inteligenta i wszyscy mnie lubią, a parę godzin później już mi się wydaje, że ludzie śmieją się ze mnie, jestem gruba, brzydka, głupia. Wolę w ogóle się nie wypowiadać i nie rozmawiać z nikim bojąc się, że druga osoba zauważy moje złe cechy lub mnie wyśmieje. Czasami czuję się tak źle ze sobą, że uciekam się do samookaleczenia. Przy znajomych czuje się gorsza, wydaje mi się, że nie chcą mnie w swoim gronie, że jestem piątym kołem u wozu. Z drugiej strony chciałabym być najlepsza we wszystkim, jeśli wiem, że nie uda mi się to to sobie odpuszczam. To ma też związek z moim drugim problemem- szkołą. Zawsze byłam najlepsza, duma rodziny, wygrywałam konkursy i miałam same 5 i 6 na świadectwie, mama powtarzała, że ze świecą szukać tak ambitnej osoby. Zgodnie z oczekiwaniami wszystkich, poszłam do najlepszego liceum. Mimo, że uczę się całymi dniami nie jestem w stanie utrzymać tak dobrych wyników. Stresuje się przed każdą lekcją, boli mnie brzuch, mdli mnie, pocą mi się ręce. Nie mogę dopuścić do sytuacji, kiedy nie będę umiała odpowiedzieć na pytanie nauczyciela. Największy problem mam z wfem, nie jestem w stanie ćwiczyć, ponieważ zbyt boję się popełnienia błędu, gdy wszyscy na mnie patrzą lub gdy drużyna na mnie liczy. Uciekam z tych lekcji. Bardzo chcę coś z tym zrobić, bo zależy mi na dobrej opinii i ocenach ale nie dam rady uczęszczać na te lekcje normalnie.
Bylabym ogromnie wdzięczna, gdyby ktoś mógł mi doradzić, co powinnam zrobić.
