Bounty_

Hej ,mam pytanie.Stwierdzono u mnie depresję z nerwicą hipochondryczną.Do tej pory najgorszym objawem były nieuzasadnione lęki.Teraz doszedł mi taki dziwny objaw,ciężko mi to wytłumaczyć.Kładę się do łóżka z zamiarem zaśnięcia i czuję się tak jakby mega poirytowana.Zaczynam myśleć ,że dłużej w tym łóżku nie wytrzymam i ,że muszę natychmiast wstać przejść się,zrobić cokolwiek.Potrafię też obudzić się mega zmęczona o 4 rano i niby chce mi się spać ,ale dopada mnie znowu to uczucie.Po prostu nie mogę spokojnie leżeć.Hmm porównałabym to do takiej sytuacji: wyobrazcie sobie ,że jesteście związane ,macie zakneblowane usta i za wszelką cenę chcecie się uwolnić. Jednak nie możecie tego zrobić.Myślę,że to podobny rodzaj irytacji i zdenerwowania i poczucia ,że jesteście u skraju wytrzymałości.Myślę ,że nie należy tego łączyć z zespołem niespokojnych nóg(fizycznie czuję się wtedy ok.)z reszta Zespol Niesp. Nog tez znam z doswiadczenia.Ten objaw który opisałam jest bardziej psychiczny nie fizyczny.Jest to tak dokuczliwe i męczące ,że płaczę z bezsilności gdy się pojawi.Doszło do tego ,że boję się wieczorów gdyż obawiam się ,że znowu to wystąpi.Lekarz jakoś niespecjalnie zwrócił na niego uwagę.Proszę powiedzcie,czy ktoś czuje coś podobnego?Czy ktoś chociaż trochę rozumie o co mi chodzi?Bardzo proszę o odpowiedz.