MajkaSu

Zastanawiam sie, czy syndrom ofiary odczuwalny jedt w roznych aspektach zycia,czy nie, bo ciagle slysze ze robie z siebie ofiare a noa nie jestem bo zdradzalam ale jak slysze cos zlego to czuje sie tak poprostu jest mi przykro i czuje sie skrzywdzona nie moge tego opanowac tak samo z byle klotnia czy czym gdzie ofiara napewmo nie jestem a nawet sama zaczynam i wina jest po mojej stronie to ja sie czuje ofiara i skrzywdzona. bohe soe ze moja milosc dlugo noe zniedie tego, placzu o byle co nawet jak moja wina i wlasnie robienie z siebie tzw ofiary, niewoem co z tym robic

Przeczytalam caly watek i w sumie chcialabym sie wygadac,bo chociaz mam komu - milosci mojego zycia, ktora o tym wie, to nie jest w stanie mnie zrozumiec ... jak mialam kilka lat,molestowal mnie kyzyn,,,duzo starszy. nikt o tym nie wiedzial,wiadomo wstyd dla dziecka mowic takie cos..niewien ile dokladnie to trwalo ale napewno dlugo. na jakis czas wyparlam to sobie,pozniej jako nastolatka przypomnialam,ale tylko troche.w wieku 19 lat urodzilam corke. zwiazki mi nie wychodzily,faceci mnie wykorzystywali, ja kazdego bralam powaznie potem zdradzilam ale nie kazdego,potem wracalam ale nic z tego nie bylo.wyjechalam i tam zeszlam sie z moim obecnym chlopakien,ktory niestety siedzi w wiezieniu. 5 lat.przez ten czas zdazylam go zdradzic,potem odejsc (z jeszcze kim innym) i teraz wrocic wiedzac ze bardzo go kocham zreszta zawsze tak bylo tylko ta slabosc do facetow niewiem juz jak to nazwac a moze i jestem kurwa on tak mysli bo o wszystkim wie ale bardzo mnie kocha i chce sprobowac jeszcze raz.wyrok sie juz kpnczy,jestem w 2 ciazy. stany lekowe to u mnie normalka od nastolatki,depresyjne tez.jakis rok dwa wstecz a mam 25 lat przypomnialam sobie duzo wiecej poczytalam podlamalo mnie to bo widze teraz co mna nieraz kierowalo ztozumialam to ale coraz gorzej sobie z tym radze, i mam w sobie duzo zlosci,nad ktora nie panuje