Brakpewnosci

Spróbować zawsze można. Dzięki

Nie chciałem mówić bo bardzo nie lubię się chwalić, interesuje się informatyką i jestem w tym dobry. Ale przygnębiają mnie rzeczy które dzieją coraz częściej zaczynając od tego że rok temu wykryto u mnie spowolnioną akcje serca i podejrzenia zespołu QT (tzw. Tykająca bomba zegarowa) w Warszawie powiedzieli mi ze o QT mogę zapomnieć i ze mam jedynie spowolnioną akcje serca sam nie wiedziałem czy się cieszyć czy nie. Teraz mowie szkoda ze nie mam tego zespołu może szybko zakończyłbym bezboleśnie mój żywot. Wracając ze szkoły zawsze gnębi mnie jedno pytanie 'czy jest do czego wracać' i zawsze ta sama odpowiedz 'NIE' Zaczynam czuć ze jestem zmęczony życiem.

Od małego miałem problemy z pewnością siebie, praktyczne we Wszystkim bylem słaby tak i do dzisiaj kiedy mam 15lat, w zeszłym roku zapisałem się na basen szło mi całkiem nieźle do czasu... Kiedy znowu to coś wmówiło mi ze jestem słaby. Wiecznie problemy z rodzicami, że się nie uczę, że nic nie robie. Raz nawet doszło do skraju załamania kiedy po raz pierwszy uderzyłem ojca. Moje problemy zmusiły mnie do ucieczki z domu, ojciec próbował mnie powstrzymać i to wtedy właśnie go uderzyłem, w końcu u dało mi się uciec wróciłem około 3 rano szlajajac się po ulicach. Pamiętam te dni kiedy wmawiał mi ze jestem psychicznie chory, i czasami przyznaje mu rację. Od tamtej pory od ucieczek, to się powtarzało dochodząc do myśli samobójczych. Nie potrafiłem znaleźć zajęcia w którym byłem dobry. Jestem na skraju załamania, co robić?