Witam moje problemy zaczęły się 5 lat temu jak studiowałem,wówczas moja mama kazała mi mieszkać w akademiku lecz ja nie chciałem miałem pieniądze na jednoosobowy pokój ale bałem sie jej krzyków wiec zamieszkałem.Niestety wtedy zaciel się problemy bo współlokatorzy mnie nie lubili i mieli to gdzieś ze o 6 30 muszę wstać na zajęcia a weekendy od pracy, wiec hałasowali a potem odsypiali przed południem jak ja bylem na zajęciach albo w pracy,mieli do tego prawo to akademik rządzi sie własnymi prawami. spałem przez to 4 miesiące średnio 3-4 godziny na dobe.Potem dostałem załamania nerwowego zadzwoniłem do matki io spytałem czy mogę wynająć 1 ona się zgodiziła ale zacząłem mieć problemy ze snem wybudzanie po 3-3 godzinach potem 2 godziny bez i rano 2 godziny płytkim snem,z zaśnięciem wieczorem nie mam problemów,mam to do dziś,studia zrezygnowałem i od 4 lat wegetuje,nie pracuje nie utrzymuje z nikim kontaktów.Nie mam depresji moje problemy sa spowodowane bezsenoscia,dlatego bardzo żałuje ze w Polsce nie ma możliwości eutanazji na życzenie jak w Belgi,tak jako opcja na wszelki wypadek ,świadomość ze nie będę już tak zyl jak przed pójściem do akademika sprawia ze pragnę śmierci,bo byłem szczęśliwy i pełen Energi .Bylem u psychiatry ale tylko tabletki na spanie oferuje bo i co innego może ale one mnie otępiają i nie maja mnie wyleczyć tylko sparwic ze będę po nich spał a i tak sie po niech wybudzam.Czy jets szansa na wyjście z tego i spać 8-9 godzin jak wczesniej ? Komuś z was się udało ?
