Witam.
Mam problem z moją partnerką, jesteśmy homoseksualistkami ( pisze o tym czysto informacyjnie, niczego nie propaguje). Ona jest Dorosłym Dzieckiem Alkoholika. Jestem z nią pomad rok i bardzo ją kocham, dlatego ciężko mi patrzeć jak się męczy. Od 2 miesięcy bardzo często zdarzają się jej doły, krótkie załamania.
5 miesięcy temu zrezygnowała z pracy, której i tak nie lubiła. Dla niej praca jest bardzo ważną sprawą, jest profesjonalistką. Lata temu wymyśliła nawet pomysł na własny biznes i z krótkimi przerwami go realizuje. Mam nadzieję, że zostanie kiedyś Panią Prezes.
Przejdźmy do sedna sprawy. Najczęściej powtarzanym przez nią problemem jest brak akceptacji własnej osoby
Mówi, że nie wie kim jest, nie utożsamia się z człowiekiem, którego widzi w lustrze. Ma problem z określeniem siebie. Często mówi też, że jej ciało i mózg są od siebie odłączone, że wykonuje tylko program życie,a mózg broni się przed samobójstwem.
Gdy akurat ma dobry humor, nie ma doła i nikt jej nie denerwuje nasze relacje są świetne, idealnie się uzupełniamy, trafiłam na moją wymarzoną kobietę.
Nie wiem w jaki sposób jej pomóc. Próbuję z nią rozmawiać gdy jest jej źle. Wtedy gdy ma doła lub gdy sobie wypije za dużo, bardzo często wraca do tego co przeżyła jako nastolatka, jak jej ojciec pił, jak bił ją policyjną pałką, z pięści, rzucał o ścianę, aż do dzisiaj ma problemy z kręgosłupem, a dziś ma 36 lat. Próbuję namówić ją na wizytę u psychologa, na terapię ale ona twierdzi, że to nie pomaga. Proszę o radę.
