nowoodrodzony

Problem to samotność. Zawsze tłumiłem w sobie problemy. Nigdy nie potrafiłem powiedzieć nikomu o tym powiedzieć. Nawet mamie. Nie mogę dopuścić do siebie myśli, że obca osoba mi pomoże. Zawsze uważałem, że do psychiatry/psychologa chodzą kobiety i osoby słabe nie umiejące sobie radzić w życiu. A ja taki nie chce być.

Byłem u psychologa za młodu i niestety mam uraz do tej pory.

Nic mi się nie udało. Palę, piję, opierdalam się. Poniedziałek był ok. Ale wróciłem o 23 z pracy i koniec. z 6h snu zrobiło mi się 12. Wszystko jest do dupy. Boję się iść do psychiatry.

Kupiłem sobie paczkę fajek i 2 4paki. Czekam na placka i oglądam film, więc dziś mam bite na wszytko.

Nie potrafię powiedzieć otwarcie co mi siedzi na sercu. Boję się, że mnie wyśmieje lub nagada głupot, które mi zrobią bałagan w głowie.

Wstydzę się iść do psychologa.

Mam 23 lata i postanowiłem zrehabilitować swoje błędy w życiu, jakie popełniam od około 2009 roku. Będę regularnie opisywać swoją historię i może ktoś wysunie opinie na mój temat. Na chwilę obecną: Od 17.11: - zero fajek (uzależnienie) - zero alkoholu (wstępne uzależnienie- bez piwa nie usnę. Jak coś złego się dzieje to 0,2 idzie) - zero masturbacji i porno (fanatyczne uzależnienie) - ograniczenie FB i portali internetowych kosztem realnych znajomości - nad robinie zaległości w szkole policealnej i regularna nauka. Zdanie dobrze egzaminu w 2015 + czytanie - sen 5-6h h a nie 10-12 i chodzenie półprzytomnym - Noopept 3x 20mg oraz żen-szeń OLIMP plus magnez - siłowania 4x plus bieganie - ogólny ogar - wzięcie się za pannę. Ale niestety masturbacja mi przeszkadza - brak używek na okres 365 dni. Piwko raz w tygodniu To tyle na razie. Siema

Nazywam się Konrad. W dziale niżej zakładam swój wątek w którym będę regularnym gościem oraz będę się regularnie wypowiadać/opisywać siebie samego :) Pozdro