witam Was wszystkich, dziś znalazłam to forum, ale czuję że będę tu częstym gościem, bo w moim otoczeniu nikt nie rozumie mojej choroby-NERWICA LęKOWA (diagnoza psychiatry). Miało być dobrze po 2 miesiącach leków (seroxat, afobam) i było.. ale przez ostatnie 4 prawie lata co kilka miesięcy powraca. Straciłam nadzieję,że kiedyś wyzdrowieję, a mam dla kogo się trzymać- 4 letnia córeczka, to dla niej nie chcę brać leków (jak choroba powraca, to wracam do leków) i to dla niej chcę pozbyć się lęku przed tym że umrę,że coś się złego stanie, bo tak rzadko widzi szczęśliwą i uśmiechniętą mamę. Jak poczytałam trochę waszych postów, to ulżyło mi,że nie tylko mnie wali serce jak oszalałe, trzesą się ręce i robi się słabo, i te bóle w klatce piersiowej, czasem są tak silne-że myślę ,że to juz koniec i patrzę wtedy na moje dziecko i myślę,jak ona będzie żyła beze mnie. Czasem wydaje mi się,że gdybym nie miała córki tak bardzo by mnie nie obchodziły somatyczne objawy choroby. Chyba za bardzo się rozpisałam w tym powtaniu, ale jest mi trochę lepiej
Jest mi bardzo miło być wśród Was
pozdrawiam Monika
