kotta

Hej! Jestem ciekawa czy masz uczucia podobne do moich, że mimo nienawiści do swoich zaburzeń, trudno jest zrezygnować z tej wyjątkowości jaką one dają. Podejrzewam, że pod tymi licznymi diagnozami kryje się jakiś problem, wpadający po prostu w różne objawy - ciekawi mnie czy wiesz jaki?

Cześć, bardzo bliskie jest mi to, co napisałaś - ja też czuję, że coś we mnie jest nie tak. Bardzo trudno jest normalnie funkcjonować z tym poczuciem, sama też sięgałam po niejedno (podobnie jak Ty w okresie dorastania DXM, kodeina, itd). Rozumiem też Twoje opory przed pójściem do specjalisty - o wiele łatwiej byłoby gdybyś miała już te osiemnaście lat, chociażby ze względu na to, że nie musiałabyś się obawiać wmieszania w sprawę rodziny.

Pociesza mnie fakt, że założyłaś tu konto, bo oznacza to chyba, że jednak coś czujesz. Masz jakąś wewnętrzną potrzebę powalczyć o siebie.