HG18

Dziękuje, poczytam wszystko. Czuje że będzie to trudna decyzja, ale będę musiał jakąś podjąć i jej się trzymać. Większość ludzi depresję traktuje jako "coś błahego" bo nie miało z tym do czynienia, teraz jak wgłębiam się w temat wiem, że może to spotkać każdego i nie jest to takie proste jak się dużej części społeczeństwa wydaje, a wiadome każdy by chciał mieć w miarę stabilne, spokojne i ułożone życie. -- 11 lip 2014, 18:15 -- Mam jeszcze jedno pytanie. Czy możliwe jest to że miała depresje 6 lat temu potem dwa albo trzy razy nawroty choroby i teraz już będzie że taj powiem "spokój"?? Czy to nie przechodzi tak sobie jak mi się wydaje?

Rozumiem. Dzięki za odpowiedzi. Jak by mi nie powiedziała to pewnie bym się prędko nie dowiedział, chyba że od kogoś innego. No to charakter ma bardzo fajny. Obawiam się tylko tego, że nie będę umiał jej pomóc jak będzie tego potrzebować. Bo teraz ponad rok mówiła że jest oki, bez problemów, smutków itp, ale może nadejść "załamanie" z tego co czytam o tym w sieci. Porozmawiam z nią kiedyś i popytam na czym to wszystko polegało. Nie chce jej z powodu tego skreślać, ale też nie chce jej skrzywdzić jeśli się okaże że nie jestem odpowiednia osobą, chociaż należę do ludzi wytrwałych i bardzo wyrozumiałych.

Ona w sumie śpi normalnie. Kładzie się późno w wstaje około 9 (w dni wolne) jak większość ludzi. Dziękuje za odpowiedzi, tak jest to bardzo wartościowa dziewczyna. A czy skutkiem ubocznym brania leków może być to że jest bardzo miła? Znamy się już prawie 4 miesiące, mieszkamy w tym samym mieście, spotkaliśmy się kilka razy, dużo rozmawiamy itp, a Ona wprost mi powiedziała, że się jej podobam i że chciała by żeby coś z tego było, dlatego mam taki "życiowy" dylemat. Bo nie jestem pewny czy dam radę. Przez te prawie 4 miesiące nie zauważyłem nic niepokojącego. Od pierwszego pojawienia się choroby czyli 6 lat temu miała kilka jej nawrotów.

Bierze leki i chodzi na terapię. Wogóle tego po niej nie widać, super zadowolona, szczęśliwa, miła, sam nie wiem co o tym myśleć. Jestem bardzo wyrozumiałym i tolerancyjnym człowiekiem, ale nigdy się nie spotkałem z osobą chorą na depresję. (Chociaż może raz się spotkałem i nawet jej dość długo pomagałem). A często występują nawroty choroby?? Bo ona mówiła mi że leczy się od 14 roku życia (teraz ma 20) że już bierze małą dawkę leku i że w tym czasie miała lekkie nawroty choroby. Bardzo fajna dziewczyna, mieszkamy w dość dużym mieście, wychodzimy razem i pewnie jak by mi tego nie powiedziała nie zauważył bym tego prędko. Czytam właśnie o tym wszystkim. Musze to dobrze przemyśleć. -- 10 lip 2014, 22:15 -- A czy depresję da się całkowicie wyleczyć?? -- 10 lip 2014, 22:42 -- Większość twierdzi że ludzie z mocną depresją nie moga np. spać czy to jest regułą?? Bo ta moja koleżanka śpi bardzo dobrze, wogóle tego po niej nie idzie poznać. Sam nie wiem co zrobić. Bardzo wartościowa dziewczyna a taka ciężka decyzja. Nie wiem czego się spodziewać. -- 10 lip 2014, 22:55 -- Misska dziękuje za wyczerpującą odpowiedź. Wydaje mi się że Ona miała to z powodu traumy. Może mieć tylko samą depresje bez innych zaburzeń??

Witam... Mam 25 lat trzy miesiące temu poznałem wspaniałą dziewczynę (Ona ma 20 lat) rozumiemy się bardzo dobrze, spotkaliśmy się kilka razy, rozmawia się nam super, powiedziała mi że się jej bardzo podobam i dobrze się przy mnie czuje, ja szczerze mówiąc przy niej też. Nadszedł czas żeby zacząć poważny związek. Ale wynikł pewien problem. Przyznała mi się że choruje na depresję. Chciałbym się w jakiś sposób poradzić czy angażować się w ten związek? Mało wiem o depresji szczerze mówiąc. Dopiero teraz zacząłem o tym czytać, wiem że to może spotkać każdego. Ona mnie zapewnia że jest wszystko w porządku. Od samego początku się leczy, teraz też bierze leki. Jest bardzo wartościową osobą gdyż wszystko mi szczerze opowiedziała, mówiąc wprost. Sam nie wiem co o tym myśleć Proszę o jakieś rady, wymianę doświadczeń, czy w takim związku jest bardzo ciężko?