adel

chyba nie mam takiego sposobu, zawsze to odchorowuje A Ty

bierność - lęk

...w końcu opłaciłam rachunki

papierowykot, ok

New-Tenuis, dziękuje, mi również było bardzo miło ...warto wybrać się na takie spotkania i nie jest ważne jak długo jesteśmy na forum...

galeria - nuda

papierowykot, możesz zdradzić co to...

nie jest coś czego nie robiłaś/es a masz na to ochotę

Mi pomogło spotkanie kilkunastu osób na zlocie, niesamowicie miło wspominam ich towarzystwo... ...było bardzo ciekawie i realnie

JERZY1962, jakiś taki monotematyczny jesteś ostatnio...

Potomkini, z tego co przeczytałam rzeczywiście mam bardzo podobnie, tez jakaś chora cześć mnie dąży do tego żeby wyglądać coraz gorzej, źle, wręcz obrzydliwie. Osobiście wole (choć to pewnie złe słowo) widok siebie w lustrze z bardzo daleka, bliskość mnie przeraza...tez zauważyłam, ze postarzałam się bardzo szybko, kondycja mojej skory, włosów itp. to po prostu tragedia, ja dodatkowo byłam spuchnięta, kompletnie inna ja, wyraz twarzy nie ten...od ponad roku jest lepiej, pewnie leki pomagają i nadzieja na owocna tym razem terapie.

..ide na kawke tak po sasiedzku...kochane te chłopaki, tego mi teraz potrzeba

Larissa, chyba bardzo ciezko mi to wyjasnic, wydaje mi sie, ze to pozwala mi rozladowac napiecie zwiazane z odczuwanie tego obrzydzenia wtedy kiedy widze sie np w lustrze, mam chaos w glowie pewnie przez terapie...

Larissa, mam nadzieje, ze tym razem dobrze trafilam, moja pierwsza pani psycholog uparcie twierdzila ze to kompleksy, wymyslala mi jakies dziwne rzeczy do zrobienia, co oczywiscie nie przynioslo zadnej poprawy, bylo nawet gorzej...obecna teraputka naszczesie widzi to wszystko inaczej...powiedziala mi, ze problem jest duzo powazniejszy i na pewno bardziej zlozony...rzeczywiscie zupelnie inaczej wygladaja te nasze spotkania...na dzien dzisiejszy jest totalny regres, tak mi sie przynajmniej wydaje, znowu wrocilam do checi oszpecania siebie...

nie masz lody w lodowce

tak, nie wiem czy to byla radosc ale zrobilo mi sie nawet milo...powiedzial mi cos milego na moj temat lubisz sprawiac ludziom przyjemnosc

...dla mnie kazde nowe lustro to potworne przezycie, lek i niechec... nie wiem kiedy skonczy sie jakims naglym napadem leku... Larissa, dlugo chodzisz juz na terapie

auta2 ostatnio przeczytana ksiazka

Larissa, ja bez lekow nie dalabym juz rady...

Larissa, bierzesz jakies leki

tak czy ktos ostatnio sprawil Ci przykrosc

...nie mam stwierdzonej dysmorfofobii ale wiele rzeczy pasuje do moich zaburzen...nie tylko lustro jest utrapieniem, ja mam potworny lek przed ogladaniem siebie na zdjeciach...juz pare ladnych lat nie widzialam swoich zdjec...na sama mysl o tym robi mi sie niedobrze...moja terapeutka ma nadzieje, ze terapia wiele wyjasni skad moje obrzydzenie sie wzielo...czekam na to z niecierpliwoscia...

z reguly mam wokol siebie sporo osob kim jest dla Ciebie przyjaciel

ostatnio jakos czesciej ale tak w normie chodzisz na terapie

Davin, a to co innego