Cześć!
Z góry dziękuję, że zechcieliście tutaj zajrzeć.
Z Justyną jestem już 2 lata. Poznałem ją w liceum. Dziś studiujemy, los dał, że nawet na jednym wydziale.
Mam jednak duży problem. Nie mogę jej zaufać. Kiedy nie byliśmy jeszcze razem to Justyna strasznie imprezowała. Chciała zapomnieć o chłopaku, który ją zostawił. Co tydzień w klubie całowała siez kimś innym, w szkole miała złą opinię. Pomogłem jej z tego wyjść. Było trudno, bo bywało, że okłamywała mnie a jej kłamstwa wychodziły po roku na jaw, ale jakoś chciałem to pokonać i nie mysleć o tym. Już jak zaczęliśmy związek to przez kilka miesięcy słuchałem, ze tęskni za byłym...
Dzis jes inaczej. widzę, ze jestem dla niej wszystkim. Ona rezygnuje z wyjścia do klubów- w ogóle tam nie chodzi. Każdą wolna chwilę spędza ze mna. raz tylko mnie zawiodła: na sylwestrze po alkoholu wyganiała mnie z mieszkania mojego przyjaciela, z któym właśnie kiedyś coś w klubie...przeprosiła, ale jakiś żal jeszcze mam.
Mam dwojakie myśli. Z jednej strony mam dowody, ze jestem dla niej wszystkim, widzę, ze się stara. Z drugiej strony widzę, ze po alkoholu zachwuje sie inaczej. Ostatnio też zaprzyjaźniła się z kolegą ze studiów. Mówi mi, ze to przyjaciel, ale ciągle widuje ich razem, ciągle piszą ze sobą i zachowuje się wobec mnie inaczej przy nim.
mam obawy co do wakacji. będzie jeździc nad jezioro ze znajomymi. boje sie, ze po alkoholu tam cos sie wydarzy. Co prawda odkąd jestesmy razem to ne byłem swiadkiem jakieś dwuznaczenej sytuacji, ciągle jest ze mną. Rozmawiałem z nią o tym. Powiedziała mi, że przez cały związek ne zdradziła mnie i nie ma zamiaru, że muszę jej ufać, ze nie zrobi nic złego.
Co robic? Próbować walczyć ze sobą? Ja mam skłonności do wybiegania w przyszłość i tworzenia najgorszych waiantów. Smuci mnie to wszystko i nie wiem jak się zachować. darować sobie związek, gdzie moja dziewczyna stara się a ja nie ufam, czy nada w tym tkwić i walczyc ze sobą?
